Reprezentacja Polski w piłce nożnej ma bogatą historię, pełną wybitnych zawodników, którzy swoimi bramkami przyczynili się do sukcesów drużyny narodowej. Obecne pokolenie jednak ma wybitnego jak na nasze warunki napastnika, który zdecydowanie wysunął się na czoło klasyfikacji najlepszych strzelców. Poniżej przedstawiamy sylwetki najlepszych strzelców w historii polskiej reprezentacji. Kto znajduje się za plecami Roberta Lewandowskiego?
Robert Lewandowski – 84 bramki
Robert Lewandowski to niekwestionowany lider klasyfikacji strzelców reprezentacji Polski. Od debiutu w 2008 roku zdobył 84 bramki w 156 meczach. Jego imponująca skuteczność i wszechstronność uczyniły go jednym z najlepszych napastników na świecie. Lewandowski wielokrotnie prowadził drużynę do zwycięstw w kluczowych spotkaniach, a jego rekord bramkowy wciąż rośnie.
Włodzimierz Lubański – 48 bramek
Włodzimierz Lubański przez wiele lat był rekordzistą pod względem liczby strzelonych bramek dla reprezentacji Polski. W latach 1963–1980 zdobył 48 goli w 75 występach. Lubański zadebiutował w kadrze mając zaledwie 16 lat i 188 dni, strzelając bramkę w meczu z Norwegią wygranym 9:0. Jego talent i instynkt strzelecki uczyniły go legendą polskiego futbolu.
Swoje 7️⃣7️⃣. urodziny obchodzi dziś Włodzmierz Lubański, były reprezentant Polski, złoty medalista IO 1972. ⚽🇵🇱
WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO! 🥳 pic.twitter.com/Mgjc6zG0E3
— Łączy nas piłka (@LaczyNasPilka) February 28, 2024
Grzegorz Lato – 45 bramek
Grzegorz Lato to kolejna ikona polskiej piłki nożnej. W latach 1971–1984 zdobył 45 bramek w 100 meczach reprezentacyjnych. Lato był kluczowym zawodnikiem podczas Mistrzostw Świata w 1974 roku, gdzie zdobył tytuł króla strzelców turnieju z siedmioma bramkami, a Polska zajęła trzecie miejsce.
Kazimierz Deyna – 41 bramek
Kazimierz Deyna to jeden z najwybitniejszych polskich piłkarzy, znany ze swojej elegancji i precyzji na boisku. W latach 1968–1978 zdobył 41 bramek w 97 występach dla reprezentacji. Deyna był kapitanem drużyny podczas mistrzostw świata w 1974 roku i odegrał kluczową rolę w osiągnięciu przez Polskę trzeciego miejsca.
Ernest Pohl – 39 bramek
Ernest Pohl w latach 1955–1965 zdobył 39 bramek w 46 meczach dla reprezentacji Polski. Jego imponująca średnia bramek na mecz świadczy o niezwykłej skuteczności. Pohl był znany z potężnego strzału i doskonałego wyczucia pola karnego.
Andrzej Szarmach – 32 bramki
Andrzej Szarmach to legenda polskiej piłki nożnej, znany z wybitnych umiejętności strzeleckich. W latach 1973–1982 zdobył 32 bramki w 61 meczach dla reprezentacji. Szarmach odegrał kluczową rolę podczas Igrzysk Olimpijskich w Montrealu w 1976 roku, gdzie Polska zdobyła srebrny medal.
Gerard Cieślik – 27 bramek
Gerard Cieślik w latach 1947–1958 zdobył 27 bramek w 45 występach dla reprezentacji. Jego najsłynniejszym osiągnięciem są dwie bramki strzelone Związkowi Radzieckiemu w 1957 roku, co przyniosło Polsce historyczne zwycięstwo 2:1.
Zbigniew Boniek – 24 bramki
Zbigniew Boniek to jedna z najbardziej rozpoznawalnych postaci polskiego futbolu. W latach 1976–1988 zdobył 24 bramki w 80 meczach dla reprezentacji. Boniek był kluczowym zawodnikiem podczas mistrzostw świata w 1982 roku, gdzie reprezentacja Polski ponownie zajęła trzecie miejsce.
Ernest Wilimowski i Jakub Błaszczykowski – po 21 bramek
Ernest Wilimowski w latach 1934–1939 zdobył 21 bramek w 22 meczach, co daje imponującą średnią niemal jednej bramki na mecz. Z kolei Jakub Błaszczykowski, grający w reprezentacji od 2006 do 2023 roku, również zdobył 21 bramek, ale w 109 występach. Błaszczykowski był wieloletnim kapitanem drużyny i jednym z jej najważniejszych zawodników.
Reprezentacja Polski ma przed sobą trudną przyszłość
Powyżsi zawodnicy to tylko niektórzy z wybitnych strzelców, którzy zapisali się złotymi zgłoskami w historii polskiej piłki nożnej. Ich osiągnięcia stanowią inspirację dla przyszłych pokoleń piłkarzy i kibiców. W najbliższej przyszłości możemy mieć posuchę wśród napastników, gdy Robert Lewandowski zakończy karierę. Reprezentacja Polski mocno odczuje jego brak i nie ma przesłanek ku temu, by szybko pojawił się ktoś chociaż w połowie tak dobry.
