Zestawienie historycznej jedenastki Wisły Kraków według iGola


Przedstawiamy historyczną jedenastkę Wisły Kraków

6 stycznia 2020 Zestawienie historycznej jedenastki Wisły Kraków według iGola

Przed nami czas na kolejny cykl z historycznymi jedenastkami zespołów PKO Ekstraklasy. Poprzednio przedstawiliśmy jedenastkę ostatniego w tabeli naszych rozgrywek ŁKS-u Łódź. Teraz przyszedł czas na historyczne zestawienie przedostatniej ekipy PKO Ekstraklasy Wisły Kraków.


Udostępnij na Udostępnij na

„Biała Gwiazda” została założona w 1906 roku, a swój debiut w najwyższej klasie rozgrywkowej zaliczyła w 1927 roku w wygranym spotkaniu z Jutrzenką Kraków 4:0. Drużyna spod Wawela należy do jednego z najbardziej utytułowanych klubów w polskiej piłce nożnej. W swojej historii aż 13 razy zdobyła tytuł mistrza Polski oraz czterokrotnie triumfowała w Pucharze Polski. Pod koniec XX wieku oraz na początku obecnego Wisła Kraków aż ośmiokrotnie triumfowała w najwyższej klasie rozgrywkowej, z czego trzy razy z rzędu – w sezonie 2002/2003, 2003/2004 i 2004/2005.

Swoją obecność wiślacy naznaczyli w europejskich pucharach, a ich największe sukcesy na międzynarodowej arenie to ćwierćfinał Pucharu Europy w 1978/1979, dwa razy 1/8 finału Pucharu Zdobywców Pucharów w sezonie 1967/1968 i 1984/1985. Ich ostatnim sukcesem na europejskiej arenie była 1/8 finału Pucharu UEFA, gdy we wspaniałym stylu odprawili takie zespoły jak Parma i Schalke 04.

W barwach „Białej Gwiazdy” grało wielu znakomitych piłkarzy, jak choćby: Antoni Szymanowski, Kazimierz Moskal, Kazimierz Kmiecik, Tomasz Frankowski, Maciej Żurawski, Adam Musiał, Adam Nawałka, Tomasz Kulawik i Andrzej Iwan. Są też Paweł Brożek i Jakub Błaszczykowski, którzy dalej reprezentują barwy wiślaków i swoją postawą zapisali się na kartach historii klubu.

Bramkarz

Stanisław Gonet – w barwach krakowskiej Wisły grał w latach 1967-1980 i rozegrał 241 spotkań. Podczas swojej przygody z „Białą Gwiazdą” zdobył mistrzostwo Polski w 1978 roku i brązowy medal mistrzostw Polski w 1971 roku. To on strzegł bramki podczas wielkiego sukcesu w europejskich pucharach, jakim był ćwierćfinał Pucharu Europy w sezonie 1978/1979. Wielokrotnie pomagał zespołowi nawet pomimo poważnych kontuzji. Przez swoich kolegów z drużyny uważany był za dobrego ducha szatni. Mimo wspaniałych występów przez blisko 10 lat w Wiśle nigdy nie było mu dane zagrać z koszulką z orzełkiem na piersi.

Obrońcy

Adam Musiał – solidny, nieustępliwy i waleczny obrońca w zespole „Białej Gwiazdy” grał w latach 1967/1977 i rozegrał 227 spotkań, strzelił jedną bramkę. Z krakowską ekipą zdobył brązowy medal mistrzostw Polski w 1976 roku oraz doszedł w kampanii 1967/1968 do 1/8 finału Pucharu Zdobywców Pucharów. Musiał był również reprezentantem polskiej kadry, dla której zagrał 33 razy. Był podstawowym piłkarzem w ekipie Kazimierza Górskiego  na mistrzostwach świata w Monachium w 1974 roku, podczas których polska reprezentacja zajęła trzecie miejsce. Karierę zakończył w amerykańskim Eagles Yonkers New York w 1987 roku. Jako trener krakowskiej Wisły zajął trzecie miejsce w sezonie 1990/1991 w rozgrywkach I ligi.

Antoni Szymanowski – wychowanek Wisły Kraków, w której grał w latach 1968-1970 i 1972-1978. Dla „Białej Gwiazdy” wystąpił w 201 spotkaniach i strzelił jedną bramkę. Z krakowską drużyną zdobył brązowy medal mistrzostw Polski w 1976 roku oraz mistrzostwo Polski w 1978 roku. Otrzymał Złote Buty od redakcji „Sportu” w 1975 roku oraz został uznany za piłkarza roku przez redakcję „Tempa” w 1976 roku. Szymanowski jest najbardziej utytułowanym piłkarzem z koszulką z orzełkiem na piersi w historii Wisły Kraków. Z Polską kadrą zdobył złoty medal na olimpiadzie w Monachium w 1972 roku, brązowy medal na mistrzostwach świata w Monachium w 1974 roku, srebro na olimpiadzie w Montrealu w 1976. Dla polskiej reprezentacji w sumie zagrał 82 razy i strzelił jedną bramkę. Piłkarską karierę zakończył w 1984 roku w belgijskim Club Brugge.

Jan Jałocha – kolejny wychowanek krakowskiej Wisły, dla której w latach 1974-1986 rozegrał 215 meczów i strzelił 19 bramek w I lidze. Z „Białą Gwiazdą” zdobył mistrzostwo Polski w 1978 roku i wicemistrzostwo Polski w 1981 roku. Brał udział z krakowską ekipą w Pucharze Europy w sezonie 1978/1979 i Pucharze Zdobywców Pucharów 1984/1985. Dla reprezentacji Polski zagrał 28 razy i strzelił jedną bramkę. Był podstawowym piłkarzem podczas mistrzostw świata w 1982 roku w Hiszpanii, w których Polacy zajęli trzecie miejsce.

Arkadiusz Głowacki – wieloletni kapitan „Białej Gwiazdy”, dla której przez blisko 18 lat rozegrał 360 spotkań i strzelił 13 bramek. Podczas swojej kariery w Wiśle odniósł mnóstwo sukcesów, sześć razy zdobył tytuł mistrza Polski w 2001, 2003, 2004, 2005, 2008, 2009 roku, dwa razy zdobył Puchar Polski (w 2002 i 2003 roku), a także raz Superpuchar Polski – w 2001 roku. Grał również w Wiśle podczas wspaniałej europejskiej przygody w sezonie 2002/2003 w Pucharze UEFA. W reprezentacji zagrał 29 razy, uczestniczył w mundialu w Korei i Japonii w 2002 roku. Warto podkreślić, że Głowacki grał w latach 2010-2012 w tureckim Trabzonsporze, dla którego zagrał 33 razy i strzelił dwie bramki. Zdobył z tą drużyną  Superpuchar Turcji w 2010 roku. Karierę piłkarską zakończył po sezonie 2017/2018 w barwach Wisły Kraków.

Pomocnicy

Adam Nawałka – były selekcjoner polskiej reprezentacji był wychowankiem Wisły Kraków, dla której w latach 1975-1985 rozegrał 190 spotkań ligowych i strzelił dziewięć bramek. Z krakowską drużyną zdobył tytuł mistrza Polski w 1978 roku oraz tytuł wicemistrza Polski w 1981 roku. Grał także w Pucharze Europy w sezonie 1978/1979 oraz w Pucharze Zdobywców Pucharów 1984/1985. Dla polskiej reprezentacji rozegrał 34 mecze i strzelił jedną bramkę. Zagrał na mundialu w 1978 roku w Argentynie. Adam Nawałka odnosił także liczne sukcesy jako trener. Z krakowską Wisłą sięgnął po tytuł wicemistrza Polski w 2000 roku oraz zdobył mistrzostwo Polski w 2001 roku. Awansował z Górnikiem Zabrze do ekstraklasy w sezonie 2009/2010, a z polską reprezentacją awansował do ćwierćfinału mistrzostw Europy 2016 roku we Francji. Trzykrotnie wybierany na trenera roku w plebiscycie „Piłka Nożna” – w 2014, 2015 i 2016 roku.

Tomasz Kulawik – z „Białą Gwiazdą” związany w latach 1991-2002, dla której zagrał 295 razy i strzelił 61 bramek. W europejskich pucharach w barwach Wisły zagrał 16 razy i strzelił osiem goli. Z krakowskim zespołem zdobył dwa razy tytuł mistrza Polski (w 1999 roku i 2001 roku), Puchar Polski w 2002 roku oraz Superpuchar Polski w 2001 roku. W polskiej reprezentacji zaliczył zaledwie dwa występy, a debiutował w 1998 roku w spotkaniu z Chorwacją, gdy wszedł na boisko w 80. minucie meczu. Kulawik w sezonie 1998/1999 był królem strzelców rozgrywek Pucharu UEFA. Jako pierwszy trener prowadził Wisłę w 2005 roku, tymczasowo w 2010 roku oraz w sezonie 2012/2013.

Jakub Błaszczykowski – może nie grał w barwach Wisły tak długo jak niektóre legendy tego klubu, lecz swoją postawą na boisku i poza nim pozostanie na zawsze w sercach kibiców. To w barwach „Białej Gwiazdy” wypłynął później na europejskie salony. Do Krakowa przyszedł z czwartoligowego KS Częstochowa w 2005 roku. W barwach wiślaków przez dwa lata rozegrał 51 spotkań i strzelił trzy bramki, przez ten czas zdobył z krakowską drużyną tytuł mistrza Polski w sezonie 2004/2005. Po kampanii 2006/2007 Kuba odszedł do Borussii Dortmund, dla której w latach 2007-2016 zagrał 197 razy i zdobył 27 bramek. Z ekipą z Dortmundu zdobył dwa razy mistrzostwo Niemiec (w 2011 i 2012 roku), Puchar Niemiec w 2012 roku, dwa razy Superpuchar Niemiec (w 2011 i 2012 roku) oraz zagrał w finale Ligi Mistrzów w 2013 roku. Grał również w takich zespołach jak ACF Fiorentina i VfL Wolfsburg.

Jest rekordzistą pod względem występów z koszulką z orzełkiem na piersi. Dla polskiej kadry zagrał 108 razy i strzelił 21 bramek. Grał w takich turniejach jak mistrzostwa Europy w 2012 i 2016 roku oraz mistrzostwa świata w Rosji w 2018 roku. W swojej karierze wyróżniony jako Piłkarz Roku w 2008 i 2010 roku w plebiscycie „Piłki Nożnej”, Piłkarz Roku w 2008 i 2010 roku w plebiscycie redakcji „Sportu”, a także Piłkarz Roku Borussii Dortmund w 2008 roku oraz najlepszy polski zawodnik mistrzostw Europy w 2016 roku. Błaszczykowski, zamiast pod koniec kariery grać w egzotycznych krajach lub w amerykańskiej MLS, zdecydował się powrócić w rundzie wiosennej sezonu 2018/2019 do Wisły Kraków. Ponadto dzięki jego pomocy finansowej „Biała Gwiazda” mogła przez chwilę nie myśleć o kłopotach organizacyjnych. Obecnie Błaszczykowski po powrocie do Krakowa rozegrał 18 spotkań i strzelił siedem bramek na boiskach ekstraklasy.

Napastnicy

Kazimierz Kmiecik – najwybitniejszy strzelec w historii „Białej Gwiazdy”, dla której w latach 1968-1981 oraz w 1982 roku zdobył 153 gole w 304 meczach. Z krakowską drużyną zdobył tytuł mistrza Polski w 1978 roku, wicemistrzostwo Polski w 1981 roku, grał także w rozgrywkach Pucharu Europy w sezonie 1978/1979. Czterokrotny król strzelców rozgrywek I ligi (1976 rok – 20 goli, 1978 – 15 bramek, 1979 – 17 bramek oraz 1980 – 24 gole). Dla polskiej reprezentacji rozegrał 35 spotkań i strzelił osiem bramek. Z polską kadrą zdobył złoty medal na igrzyskach olimpijskich w Monachium w 1972 roku, zajął trzecie miejsce na mundialu w Monachium w 1974 roku oraz zdobył srebrny medal na olimpiadzie w Montrealu w 1976 roku. Karierę piłkarską zakończył w niemieckim OFV Offenburg w 1989 roku.

Maciej Żurawski – do Wisły Kraków przyszedł z w 1999 roku z Lecha Poznań. W barwach „Białej Gwiazdy” grał w latach 1999-2005 oraz 2010-2011 rozegrał 174 spotkania i strzelił 102 bramki. Z Wisłą Kraków zdobył pięć razy mistrzostwo Polski w 2001, 2003, 2004, 2005, 2011 roku, dwa razy Puchar Polski w 2002 i 2003 roku i Superpuchar Polski w 2001 roku. Dwukrotny król strzelców polskiej ekstraklasy w 2003 i 2004 roku. Piłkarz Roku 2002 oraz Najlepszy Piłkarz Ligi w 2001 i 2002 roku, a także Najlepszy Napastnik Polskiej Ligi w 2003 roku.

W 2005 roku zasilił szeregi szkockiego Celticu Glasgow, w którym grał do 2008 roku. Dla szkockiej ekipy strzelił 22 bramki w 55 meczach, zdobył z tym klubem trzy razy mistrzostwo Szkocji (2006, 2007 i 2008) oraz Puchar Szkocji w 2007 roku. Grał również w greckim AE Larisa oraz w cypryjskiej Omonii Nikozja, z którą zdobył mistrzostwo Cypru w 2010 roku. Jest najskuteczniejszym piłkarzem Wisły w europejskich pucharach. W 41 meczach strzelił 23 bramki. Dla polskiej reprezentacji zagrał 72 razy i strzelił 17 bramek. Uczestniczył w mistrzostwach świata w Korei i Japonii w 2002 roku oraz na mundialu w Niemczech w 2006 roku. Karierę zakończył w barwach Porońca Poronin w 2015 roku.

Paweł Brożek – do Wisły Kraków trafił, gdy miał 15 lat, razem ze swoim bratem bliźniakiem Piotrem, a już jako 16-latek zadebiutował w pierwszej drużynie wiślaków w spotkaniu Pucharu Ligi z Ruchem Radzionków. Barw „Białej Gwiazdy” broni do dziś i jak na razie rozegrał 344 mecze i strzelił 142 bramki. Do najlepszego strzelca w historii klubu Kazimierza Kmiecika brakuje mu tylko 11 goli. Z krakowskim klubem zdobył aż siedem razy mistrzostwo Polski – w 2001, 2003, 2004, 2005, 2008, 2009 i 2011 roku, dwa razy Puchar Polski – w 2002 i 2003 roku oraz Superpuchar Polski w 2001 roku. Dwukrotnie był królem strzelców ekstraklasy – w 2008 i 2009 roku. W swojej karierze był dwa razy wyróżniony indywidualnie jako Ligowiec Roku 2008 oraz Piłkarz Roku Ekstraklasy 2008/2009.

Paweł Brożek w swojej piłkarskiej karierze zaliczył również zagraniczne przygody w tureckim Trabzonsporze, hiszpańskim Recreativo Huelva oraz w szkockim Celticu Glasgow. Z Celtikiem zdobył mistrzostwo Szkocji w 2012 roku, choć jego wkład był znikomy, ponieważ zagrał tylko w trzech meczach i nie strzelił żadnej bramki. Z reprezentacją Polski do lat 18 zdobył mistrzostwo Europy w 2001 roku, był najmłodszym członkiem drużyny narodowej na tym turnieju. W dorosłej reprezentacji Polski zagrał 38 razy i zdobył dziewięć bramek. Uczestniczył w mistrzostwach świata w Niemczech w 2006 roku oraz na Euro 2012 rozgrywanym na boiskach Polski i Ukrainy.

Kraków

Komentarze
gorszy polak (gość) - 4 lata temu

Brakuje Frankowskiego

Odpowiedz
PatrykTe (gość) - 4 lata temu

Brakuje tutaj Baszczyńskiego :c

Odpowiedz
Dodaj komentarz

Zapraszamy do kulturalnej dyskusji.

Najnowsze