Reformujemy europejskie puchary. Jak powinna wyglądać Liga Mistrzów i Liga Europy?

Ostatnia kolejka fazy grupowej LM powinna być tą, na którą wszyscy czekają. Sędziowie synchronizują zegarki, by mecze w poszczególnych grupach odbywały się równolegle, kibice z radiem przy uchu nasłuchują wieści z drugiego stadionu, a walka o awans toczy się do ostatniej sekundy doliczonego czasu gry. Zamiast tego mieliśmy serię sparingów przy pełnych trybunach…

Układ zamknięty

Z 16 meczów jedynie pięć jakkolwiek decydowało o awansie do 1/8 finału. Wszystkie spotkania w grupie B, korespondencyjny bój pomiędzy FC Porto a FC Kopenhaga i pojedynek Lyonu z Sevillą. W ostatnich 20 latach jedynie raz zdarzyło się, że ostatnia kolejka była mniej emocjonująca. Co więcej, 12 klubów było pewne awansu już po pięciu spotkaniach, a siedem z nich po czterech.

Właściwie do minimum został ograniczony element zaskoczenia. Z 16 klubów, którym prognozowano awans przed rozpoczęciem fazy grupowej, aż 15 będzie grać na wiosnę w Lidze Mistrzów. Wyłamał się jedynie Tottenham. Anglicy mieli zająć miejsce przed AS Monaco, a koniec końców wylądowali na trzecim miejscu w grupie E. Czołówka europejska zbudowała mur, który jest nie do przebicia dla słabszych drużyn. Taki trend nie jest jednak nowością. Od pięciu lat możni skutecznie zabijają marzenia reszty stawki o osiągnięciu czegokolwiek w LM. Ale tak jak zwykle mogliśmy liczyć na dwa–trzy czarne konie fazy grupowej, które były światełkiem w tunelu, tak w tej edycji można było jedynie o tym pomarzyć. Bo, umówmy się, wygryzienie Tottenhamu przez Monaco wielką niespodzianką nie było.

Prognoza uczestników 1/8 finału LM przed rozpoczęciem fazy grupowej. (źródło: gracenote)

Pod koniec września ubolewaliśmy na tym, że w ćwierćfinale elitarnych rozgrywek brakuje zespołów z krajów z miejsc 7.–12. w rankingu UEFA. No to mamy za swoje. W 1/8 finału będą jedynie kluby z sześciu największych lig Europy. Cztery z Hiszpanii, po trzy z Niemiec, Anglii i po dwa z Włoch, Portugalii i Francji, czyli wszystko zgodnie z od lat znaną hierarchią. Przedstawiciele innych krajów nawet nie otarli się o wyjście ze swoich grup.

Outsiderzy coraz lepsi

Potwierdzeniem tezy, że w pucharach oglądamy Europę dwóch prędkości, są wyniki drużyn promowanych przez reformę Platiniego. O tym, czy pomysł byłego prezydenta UEFA był udany, pisaliśmy zresztą wcześniej.

Utarło się, że buforem pomiędzy możnymi a outsiderami z Europy Środkowo-Wschodniej są kluby z miejsc 7.–12. w rankingu UEFA. Drużyny pokroju PSV, Ajaxu, FC Basel czy Anderlechtu, które potrafiły odgryźć się największym, a przy tym bezlitośnie lały maluczkich. W tym sezonie jednak tego nie oglądaliśmy. Z tych, którzy awansowali do fazy grupowej LM dzięki reformie Platiniego, jedynie Dinamo Zagrzeb zagrało zgodnie z oczekiwaniami (0 pkt; bramki: 0:15). Legia, Ludogorec i FC Kopenhaga łącznie zdobyły 16 oczek i zagrają w Lidze Europy. W tym samym czasie mistrzowie Szwajcarii, Holandii, Belgii i Rosji skompromitowali się, zgarniając razem… siedem  punktów.

Legia, Ludogorec i FC Kopenhaga łącznie zdobyły 16 oczek i zagrają w Lidze Europy. W tym samym czasie mistrzowie Szwajcarii, Holandii, Belgii i Rosji skompromitowali się, zdobywając razem… siedem punktów.

Przed rozpoczęciem fazy grupowej Legii, Ludogorcowi i Kopenhadze wróżono brutalne „eurowpierdole”. Okazało się, że choć różnica między mistrzem Bułgarii, Polski i Danii a największymi jest ogromna, to z drużynami pokroju Club Brugge, Sporting czy FC Basel walczą jak równy z równym. Dlaczego więc to tamci mieliby być w jakikolwiek sposób promowani? W końcu sportowo stoją na tym samym poziomie.

Liga Nudy Europy

O Lidze Europy nie będziemy się rozpisywać. Rozgrywki drugiego sortu już dawno wychodzą poza wszelkie ramy logiki. Pojedynki topowych klubów z absolutnymi outsiderami kończą się różnie, jak gdyby o wyniku decydował rzut monetą. Dlatego oglądamy kompromitacje włoskich i angielskich klubów przegrywających z drużynami z izraelskich pustyń. Z drugiej strony są Szachtar i Schalke, które grając na 80%, zdobyły łącznie 33 punkty, a pomiędzy nimi Manchester United i Villareal, którym dwa mecze na wyższych obrotach pozwoliły na spokojne wyjście z grupy.

Wynika to zbyt dużej liczby drużyn w fazie grupowej Ligi Europy. Najwięksi w Europie muszą mierzyć się ze średniakami ligi azerskiej czy szwajcarskim drugoligowcem. Kadra Manchesteru United wyceniana jest na 550 mln euro, a po drugiej stronie rzeki widzimy Dundalk (wartość kadry: 1,25 mln euro), który kilka miesięcy temu zmienił status na… status profesjonalnego klubu. Takich dysproporcji nie ma nawet w Lidze Mistrzów.

Kadry zespołów w LE (grafika: transfermarkt.de)

Jak powinny wyglądać idealne rozgrywki?

Wszystko zmierza ku utworzeniu Superligi, ale odrzućmy na chwilę ten w pełni komercyjny projekt. Jak powinny wyglądać rozgrywki Ligi Mistrzów i Ligi Europy, by już na poziomie fazy grupowej było się czym emocjonować? Puśćmy wodzę fantazji.

Faza grupowa LM powinna zostać zmniejsza do 24 zespołów. Z urzędu grałoby w niej 20 drużyn (po cztery z Hiszpanii, Niemiec, Włoch, Anglii i po dwie z Portugalii i Francji). Resztę miejsce rozdzielilibyśmy pomiędzy mistrzów Turcji, Rosji czy Ukrainy i trzecie miejsca z Portugalii i Francji. Nie odrzucamy jednak pomysłu wcześniejszych eliminacji. Co dalej? 1/8 finału, ale osiem drużyn, które odpadły w fazie grupowej, kończyłoby występy w europejskich pucharach.

Jeśli chodzi o LE, to rozwiązaniem idealnym byłoby zmniejszenie liczby drużyn do 32 i poświęceniem rozgrywek dla krajów z miejsc 7.–20. w rankingu UEFA. Najwięksi nie raz udowodnili, że puchar „pocieszenia” obchodzi ich tyle co zeszłoroczny śnieg. Natomiast zdobywcy krajowych pucharów z miejsc 1.–6. powinni się znaleźć w nowej fazie grupowej LE. Wyobraźmy więc sobie grupę z Legią, FC Basel, Spartą Praga i Ajaxem Amsterdam. Gra o awans toczyłaby się pewnie do ostatniej kolejki. Takie rozgrywki, choć mniej medialne od Ligi Mistrzów, mogłyby sporo zyskać. Lokalne pojedynki pomiędzy Dynamem Kijów a Legią albo PSV a Anderlechtem przyciągnęłyby kibiców na stadion. Z naszej perspektywy byłoby to również dużo bardziej rozwijające niż bolesne przekonywanie się, czy Real/Borussia/dowolny klub z TOP5 lig Europy jest od nas lepszy o trzy czy cztery klasy.

Wyżej opisane statystki to nie bicie na alarm, to walenie młotem pneumatycznym w puste głowy dygnitarzy UEFA. Jeśli nie zreformują europejskich pucharów, o popularnych „piłkarskich środach i czwartkach” będziemy mówili dopiero na wiosnę.

 

 

Zapisz

FC Basel Legia Warszawa Ludogorec Razgrad UEFA