Kontynuujemy nasz cykl publicystyk związanych z jubileuszem Bundesligi. Dzisiaj przybliżymy charakterystykę jednego z najlepszych napastników lat 80., Karla-Heinze Rummenigge. Popularny „Kalle” to żywa legenda reprezentacji Niemiec i Bayernu Monachium.
Początki kariery w Borussii Lipsk
Karl-Heinz Rummenigge przyszedł na świat 25 września 1955 roku w Lipsku. Za nim jednak zdążył się zapisał złotą czcionką w historii niemieckiej i światowej piłki, musiał przebyć długą drogę. Karl swoją przygodę z piłka nożną zaczynał w klubie z rodzinnego miasta, mianowicie w Borussii Lipsk, to tam stawiał pierwsze kroki ku wielkiej karierze. Jednak grając w ekipie z Lipska, musiał dzielić kopanie piłki z pracą urzędnika bankowego. Wiedząc, że w drużynie Borussii jako początkujący zawodnik nie zarobi dużo, musiał dorabiać na swoje utrzymanie. Po kilku latach spędzonych w zespole z rodzinnego miasta w 1974roku nadszedł, jak się później okazało, najbardziej przełomowy moment w karierze Rummenigge, czyli przenosiny do Bayernu Monachium. Rok 1974 był szczególny w niemieckiej piłce, gdyż wtedy na terenie Republiki Federalnej Niemiec odbywały się mistrzostwa świata, w których triumfowali gospodarze mundialu. Rummenigge, mając zaledwie 19 la,t musiał się przeprowadzić do Monachium, a tym samym zrezygnować z pracy urzędnika bankowego, by móc całkowicie poświęcić się futbolowi.
Najlepsze lata w Bayernie Monachium
Przenosiny do drużyny Bayernu Monachium, jak się później okazało, opłaciły się młodemu zawodnikowi. Już w pierwszym sezonie gry w Bayernie Karl mógł świętować pierwszy międzynarodowy sukces, którym był triumf w Pucharze Mistrzów, tym samym Bayern był pierwszą niemiecką drużyną, która sięgnęła po to trofeum. Monachijczycy w finałowym dwumeczu okazali się lepsi od Atletico Madryt. Rummenigge pomógł kolegom w tym, by trofeum Pucharu Mistrzów na dłużej zagościło w stolicy Bawarii, gdyż klub wygrał te rozgrywki trzy razy z rzędu. W 1975 pokonał w finale Leeds United, a w 1976 roku AS Saint-Etienne. Po trzykrotnym zdobyciu Pucharu Mistrzów w 1977 roku w Bayernie zakończyła się era Franza Beckenbauera i Gerda Muellera, a nastała era Karla-Heinze Rummenigge.
W 1980 roku drużyna z Monachium po raz pierwszy od 6 lat zdobyła mistrzostwo Niemiec, ten sam wyczyn został powtórzony w 1981 roku. W obu tych triumfach duży udział miał nasz bohater, który dostąpił wielkiego zaszczytu zdobycia Złotej Piłki tygodnia France Footboll dla najlepszego piłkarza Europy w 1980 i 1981 roku. Rummenigge w barwach „Bawarczyków” zdobył jeszcze dwukrotnie puchar Niemiec w 1982 i 1984 roku. Został również trzykrotnym królem strzelców Bundesligi w latach: 1980, 1981 oraz 1984. Po wspaniałych latach w Bayernie, wielkich zwycięstwach, nasz bohater chciał zmienić środowisko i poczuć trochę świeżości, tym samym jego wspaniała era w najbardziej utytułowanym niemieckim klubie zbliżała się ku końcowi. W 1984 roku ostatecznie stało się jasne, że kibice z Monachium muszą się pogodzić z odejściem swojej ikony.
Chudsze lata w Interze i koniec kariery w Szwajcarii
Rummenigge w wieku 29 lat przeniósł się z Bayernu na Półwysep Apeniński, a konkretnie do Interu Mediolan. W klubie z Mediolanu był witany jak wielka gwiazda i znakomity napastnik, od którego wiele oczekiwano. W barwach „Nerrazzuri” występował przez trzy sezony (1984-1987). Jednak w Interze Karlowi nie szło najlepiej, w lidze Inter plasował się na dalszych miejscach w tabeli, a o sukcesach w europejskich pucharach nie mogło być mowy. Tym samym gwiazda Rummenigge trochę przyblakła i można było zaobserwować, że najlepsze lata ma już za sobą i powoli będzie się zbliżał do zakończenia piłkarskiej kariery. Jednak w pamięci najwierniejszych fanów Inter, Karl-Heinze pomimo że nie odniósł spektakularnych sukcesów z Interem, będzie zawsze dobrze wspominany i na wieki pozostanie legendą Interu, ponieważ mało który piłkarz był w stanie strzelić tyle ważnych i pięknych bramek. W 1987 roku, popularny „Kalle” opuścił Włochy i na zakończenie kariery przeniósł się do szwajcarskiego Servette Genewa. W barwach zespołu Servette w 1989 roku został królem strzelców Axpo Super League i był to jedyny sukces, jaki osiągnął podczas pobytu w Szwajcarii. W 1989 roku zakończył piłkarską karierę.
Tłuste lata w reprezentacji Niemiec
Kariera piłkarska Karla-Heinze Rummenigge to nie tylko wspaniałe występy i triumfy w piłce klubowej, to również wspaniałe lata w reprezentacji Niemiec, której to był wielokrotnym kapitanem. Pierwszy wielkim turniejem w kadrze Niemiec dla Karla były mistrzostwa świata w Argentynie w 1978 roku, wtedy selekcjonerem obrońców tytułu sprzed czterech lat był Helmut Schon. W pierwszym meczu przeciwko Polsce nasz bohater cały czas przesiedział na ławce rezerwowej. Szansę otrzymał w kolejnym spotkaniu z Meksykiem, w którym to meczu strzelił dwie bramki, zyskując międzynarodową sławę. Dzięki dwóm golom na stałe trafił do pierwszej jedenastki, ale w drugiej rundzie po porażce z Austrią (2:3) ekipa naszych zachodnich sąsiadów pożegnała się z turniejem, tym samym nie obroniła tytułu sprzed czterech lat. Po nieudanym mundialu przyszedł czas na mistrzostwa Europy, które zostały rozegrane we Włoszech w 1980 roku. W kadrze Niemiec na Euro 1980 nie mogło zabraknąć Rummenigge. Podczas turnieju rozgrywanego na włoskich boiskach ekipa Niemiec powetowała sobie nieudany start na mundialu w Argentynie i nie miała sobie równych, zdobywając mistrzostwo Europy. Dla Karla-Heinze Euro 1980 było udane, pomimo że w całym turnieju zdobył tylko jedną bramkę w meczu z Czechosłowacją, to walnie przyczynił się do końcowego zwycięstwa. Dla Rummenigge był to pierwszy i ostatni triumf z reprezentacją Niemiec.
W 1982 roku nastał czas mistrzostw świata w Hiszpanii. Karl-Heinze Rummenigge po zdobyciu mistrzostwa Europy był pełen nadzieji, że i tym razem uda się zatriumfować drużynie Niemiec. Dla naszego bohatera był to przełomowy turniej, w który on sam odniósł największy sukces w reprezentacji. Już w pierwszym meczu zakończonym szokującą porażką Niemiec z drużyną Algierii (1:2) zdobył honorową bramkę, ale jego czas dopiero miał nadejść. W kolejnym spotkaniu przeciwko Chile zakończonym zwycięstwem 4:1 Karl-Heinze zdobył trzy bramki. Jednak z meczu na mecz dawały o sobie znać coraz bardziej urazy kolana, których nabawił się wcześniej. Jednak owe dolegliwości nie przeszkodziły Rummenigge w zagraniu wspaniałej partii w meczu półfinałowym przeciwko Francji. W spotkaniu półfinałowym najpierw zmniejszył prowadzenie gości na 3:2, a następnie dzięki asyście Karla Klaus Fischer zdobył wyrównującą bramkę. W rzutach karnych lepsi okazji się mistrzowie Europy z 1980 roku i to oni stanęli w szranki z Włochami w meczu finałowym. W najważniejszym starciu podczas tego turnieju Karl zagrał od początku, ale był cieniem samego siebie, a zmęczona po boju z Francuzami ekipa Niemiec przegrała z Włochami 1:3 i musiała się zadowolić srebrnym medalem. Rummenigge w całym turnieju zdobył pięć bramek i został wicekrólem strzelców. Mistrzostw Europy w 1984 roku we Francji, Karl-Heinze i drużna Niemiec nie będą dobrze wspominać gdyż odpali już w pierwszej rundzie, tym samym nie obronili oni mistrzostwa Europy z przed czterech lat.
Mistrzostwa świata w 1986 roku rozgrywane w Meksyku były ostatnim wielkim turniejem dla Rummenigge w reprezentacji Niemiec. „Kalle” podczas tego turnieju pełnił rolę kapitana drużyny. Przez całe mistrzostwa Karl był zagrożeniem dla obrońców innych drużyn, jednak nie zdobywał żadnych bramek aż do meczu finałowego z Argentyną, gdzie strzelił na 1:2. W spotkaniu finałowym na Azteca Stadium Rummenigge przyszło zmierzyć się z Diego Maradoną. Pomimo strzelonej bramki przez Karla ekipa Niemiec przegrała z Argentyną 2:3, tym samym Rummenigge na zakończenie przygody z kadrą Niemiec został po raz drugi srebrnym medalistą mistrzostw świata. Warty odnotowania jest fakt, że selekcjonerem reprezentacji Niemiec na mundialu w Meksyku był Franz Beckenbauer.
Życie po zakończeniu piłkarskiej kariery
Po zakończeniu piłkarskiej kariery Karl-Heinz Rummenigge w latach 1990-1994 pracował jako komentator meczów reprezentacji Niemiec. Jesienią 1991 roku Bayern Monachium zaprosił Karl-Heinze Rummenigge, by powrócił do klubu i objął stanowisko wiceprezesa zarządu. Rummenigge sprawował tę funkcje od 25 listopada 1991 do 13 lutego 2002 roku. Od 14 lutego 2002 został pełnoprawnym prezesem zarządu Bayernu Monachium i ma podpisany kontrakt do 31 grudnia 2016 roku. Jako prezes zarządu jest odpowiedzialny za stosunki zewnętrzne, nowe media, sprawy zarządu i reprezentowanie spółki holdingu na krajowej i międzynarodowej arenie. Ciekawostką jest fakt, że Rummenigge pełni również funkcję prezesa Europejskiego Stowarzyszenia Klubów (ECA).
