Tam też kopią: Wyspy Cooka

Jak sama nazwa wskazuje, wyspy zostały odkryte przez Jamesa Cooka w 1773 roku. Wyspy Cooka leżą na Oceanie Spokojnym i są autonomicznym terytorium stowarzyszonym z Nową Zelandią. W skład całego państwa wchodzi piętnaście wysp. Dzielimy je na części południową (dziewięć wysp) oraz północną (sześć wysp). Całkowita powierzchnia to niecałe 240 km2 zamieszkałe przez ponad 20 tysięcy ludzi. Najbardziej popularnym sportem jest rugby, ale futbol również ma mocną pozycję.

W państwie złożonym z wielu wysp trudno doszukać się wzmianek o zorganizowanej formie futbolu przed rokiem 1971. Wtedy to pasjonaci futbolu z piętnastu wysp stworzyli Cook Island Football Association. Początkowo organizacja miała na celu tylko i wyłącznie reklamowanie futbolu wśród niewielkiej liczby mieszkańców państwa. Następnie starano się, aby CIFA została przyjęta do FIFA. Państwo w szeregi światowej organizacji zostaje przyjęte w roku 1994 (na ten sam rok datuje się wejście w szeregi OFC). Wtedy to na wyspach odbyła się wielka feta, uważano, że FIFA bardzo pomoże w rozwoju wysp. I rzeczywiście, czas pokazał, że oczekiwania mieszkańców zostały spełnione. W 2004 roku została otwarta narodowa akademia, która mogła pochwalić się dwoma boiskami o najwyższym standardzie. Po dzisiaj głównym celem akademii jest wypracowywanie podstawowych umiejętności u młodych chłopaków, a następnie wysyłanie ich do Nowej Zelandii lub Australii, aby tam się ograli i mogli reprezentować swój kraj. Rozwój nie tylko futbolu, ale i innych dziedzin życia blokuje i cały czas blokować będzie położenie geograficzne poszczególnych wysp. Rozłożone są one na obszarze ponad 2,2 mln km2, co znacznie ogranicza komunikację między nimi.

O tym, że początki nie są łatwe, przekonali się najlepiej piłkarze reprezentujący Wyspy Cooka w pierwszym oficjalnym meczu państwowym. 2 września 1971 roku zagrali oni przeciwko reprezentacji Tahiti i przegrali aż 0:30. Ten wynik po dziś pozostaje najwyższą porażką w historii państwa. Kraj obecnie plasuje się na 201. lokacie w rankingu FIFA. Reprezentacja nigdy nie odniosła żadnego większego sukcesu. A tych mniejszych również jest bardzo mało. W 1998 drużyna prowadzona wówczas przez Aleksa Napa zajęła drugie miejsce na mistrzostwach o Puchar Polinezji, co dało jej prawo startu w mistrzostwach Oceanii. Turniej rozgrywany był wówczas w Australii, a Wyspy Cooka grały w grupie B z gospodarzami oraz Fidżi. Piłkarze oba grupowe mecze przegrali gładko, z Fidżi 0:3, z Australią aż 0:16. Po tym turnieju kadrę przejął Adam Taylor i powtórzył sukces swojego poprzednika, awansując na główny turniej mistrzostw Oceanii. I tak jak poprzednik przegrał oba mecze, i odpadł już w fazie grupowej. Piłkarze również czterokrotnie brali udział w igrzyskach południowego Pacyfiku, jednak i tam nie zdołali nigdy wyjść z grupy. Od 1998 roku kraj bierze udział w eliminacjach mistrzostw świata. Tutaj prędzej czy później trzeba się zmierzyć z takimi rywalami, jak: Fidżi, Tahiti czy Tonga i wtedy mecze kończą się wysokimi porażkami.

Selekcjonerami reprezentacji są zazwyczaj albo rodzimi trenerzy, albo szkoleniowcy pochodzący z Nowej Zelandii lub Australii. Najdłużej z kadrą pracował Tim Jerks pochodzący z Krainy Kangurów. Prowadził on kadrę aż przez sześć lat. A rok na stanowisku pracował Anglik, Adam Taylor. Obecnie z reprezentacją narodową pracuję Shane Rufer, który prowadzi ją od listopada 2011 roku.

W kraju od 1992 roku oficjalnie rozgrywa się ligę, która nazywa się Round Cup. Obecnie występuje w niej siedem drużyn: Tupapa Maraerenga, Nikao, Arorangi, Matavera, Takuvaine, Avatiu oraz Titikaveka. Najwięcej tytuł mistrzowskich, bo aż jedenaście, zdobył zespół Tupapa. Na drugim miejscu w tabeli wszech czasów plasuje się Nikao z siedmioma trofeami. Rozgrywa się również Puchar Wysp Cooka. Tutaj również na przemian zwyciężają dwie najbardziej utytułowane drużyny. W początkowych latach w lidze i pucharach rządziła drużyna Avatiu. Jednak w ostatnich latach nie radzi już sobie ona tak dobrze. Mistrz ligi gra w kwalifikacjach do Ligi Mistrzów Oceanii. Jednak zazwyczaj przepada on w rundach przedwstępnych.

Piłkarze z Wysp Cooka grają głównie w swojej rodzimej lidze. Wyjątkami są Taylor Saghabi, który gra w australijskim West Ride Rovers, oraz Joseph Ngauoro grający również w Australii, w drużynie Picton Rangers. Zawodnicy z tego kraju nie stanowią ścisłej światowej czołówki. Co więcej, w Oceanii również nie liczą się w żadnych poważnych rozgrywkach. Są to po prostu pasjonaci futbolu, którzy po pracy idą pokopać w piłkę. Jednym z bardziej utytułowanych piłkarzy z Wysp Cooka jest bramkarz Tony Jamieson, który przez kilka lat grał w półprofesjonalnych klubach w Nowej Zelandii. Wielu młodych zawodników pozostaje bez klubów. Wyjeżdżają oni na kontynent i są po prostu za słabi, aby znaleźć się w poważnym klubie.

Główną areną na wyspach Cooka jest stadion w stolicy Avarua. Jest on wielofunkcyjny, ma bieżnię lekkoatletyczną i może pomieścić trzy tysiące kibiców. Został zbudowany w 2002 roku i głównie gra się na nim w rugby i piłkę. W stolicy mieszka blisko 2/3 całej ludności państwa i to właśnie głównie tam rozgrywa się wszystkie mecze. Podróżowanie pomiędzy wyspami jest po prostu zbyt kosztowne.

Piłkarskie życie na Wyspach Cooka nie jest łatwe. CIFA robi co może, aby poziom piłkarski cały czas wzrastał. Pomimo przeszkód geograficznych raz do roku juniorzy z wszystkich wysp zjeżdżają się w jedno miejsce, aby rozegrać młodzieżowe mistrzostwa kraju. Należy jednak cały czas pamiętać, że całkowita ludność państwa wynosi ponad 20 tysięcy. I głównie dlatego Wyspy Cooka nie będą nigdy piłkarską potęgą.

Podstawowe informacje o Wyspach Cooka:

• Języki urzędowe: angielski, maoryski
• Stolica: Avarua
• Ustrój polityczny: monarchia konstytucyjna
• Kraj zależny od Nowej Zelandii
• Szef rządu: Henry Puna
• Całkowita powierzchnia: 236,7 km2
• Ludność: ponad 20 tysięcy
• Jednostki monetarne: dolar nowozelandzki, dolar Wysp Cooka
• Religia dominująca: protestantyzm

Piłkarskie rekordy:

• Pierwszy mecz: Tahiti – Wyspy Cooka 30:0 (wrzesień 1971)
• Najwyższa porażka: Tahiti – Wyspy Cooka 30:0 (wrzesień 1971)
• Najwyższe zwycięstwo: Wyspy Cooka – Samoa Amerykańskie 3:0 (styczeń 2000)
• Miejsce w rankingu FIFA: 201. (kwiecień 2013)
• Najniżej w rankingu FIFA: 202. (kwiecień 2009)
• Najwyżej w rankingu FIFA: 169. (czerwiec 2000)

Poniżej skrót meczu Tonga – Wyspy Cooka z eliminacji mistrzostw świata 2014. Spotkanie zostało rozegrane w dość dziwnych warunkach.

Tam też kopią