Znamy już prawie wszystkich uczestników Pucharu Azji 2011, który w styczniu rozegrany zostanie na boiskach w Katarze. Przedstawiliśmy już 12 z 16 reprezentacji ubiegających się o tytuł najlepszej drużyny największego kontynentu świata. Zapraszamy do lektury na temat ostatnich czterech drużyn, które wezmą udział w turnieju.
Zjednoczone Emiraty Arabskie
Reprezentacja Zjednoczonych Emiratów Arabskich nigdy nie należała do potentatów azjatyckiego futbolu. Świadczą o tym uzyskiwane przez nią rezultaty odnoszone w kontynentalnym czempionacie. Debiutowała w nim w roku 1980, kiedy gospodarzem turnieju był Kuwejt. O swoim pierwszym występie piłkarze z tego kraju woleliby raczej nie pamiętać. Na początku udało im się uzyskać remis z gospodarzami, ale potem było już tylko gorzej. Porażki: 1:2 z Katarem, 0:2 z Malezją i 1:4 z Koreą Południową sprawiły, że gracze ZEA wrócili do domu po fazie grupowej. Tak kończyły się również dwa następne turnieje. Lepiej poszło im w 1992 roku w Japonii, kiedy zakończyli rywalizację na czwartym miejscu. Ich największy sukces miał miejsce cztery lata później. Zawodnicy z tego kraju jak burza przeszli fazę grupową. Zajęli pierwsze miejsce w grupie dzięki remisowi 1:1 z Republiką Korei oraz wygranym 3:2 z Kuwejtem i 2:0 z Indonezją. W ćwierćfinale czekał już bardzo mocny przeciwnik – Irak. „Lwy Mezopotamii” udało się pokonać 1:0 po dogrywce, by takim samym rezultatem wyeliminować Kuwejt. W finale czekała Arabia Saudyjska. Po 120 minutach żaden z bramkarzy nie skapitulował, więc do rozstrzygnięcia potrzebne były rzuty karne, które lepiej strzelali Saudyjczycy. Dotychczasowy dorobek Zjednoczonych Emiratów Arabskich w Pucharze Azji to jeden srebrny medal. Raz piłkarze z tego kraju mieli okazję zaprezentować się wśród światowej elity. Udało im się zakwalifikować do mundialu we Włoszech w 1990 roku. Odpadli z niego po pierwszej rundzie przez trzy gładkie porażki 0:2 z Kolumbią, 1:5 z NRD i 1:4 z Jugosławią. Najbardziej dziś znani piłkarze z tego kraju to: Subait Khater, Saeed Al Kass i Mohammed Qassim.
Korea Północna
Bardzo niewiele można powiedzieć na temat międzynarodowych dokonań reprezentacji Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej. W Pucharze Azji debiutowała w roku 1980 w Kuwejcie. Jej pierwszy udział w kontynentalnym czempionacie zakończył się sporym osiągnięciem. W fazie grupowej jedyną porażkę, w wymiarze 2:3, poniosła z Iranem. Pozostałe starcia wygrała, odpowiednio: 3:2 z Bangladeszem, 2:1 z Chinami oraz 2:1 z Syrią. Drugie miejsce spowodowało, że w półfinale Korea Północna zmierzyła się z braćmi z Południa. Po ciężkim i zażartym boju oraz dwóch golach Jung Hae-Wona w końcówce bardziej utytułowana ekipa awansowała do finału, a ta z mniejszymi osiągnięciami w meczu o trzecie miejsce uległa 0:3 Iranowi. Czwarte miejsce w Kuwejcie jest największym osiągnięciem w historii tej drużyny w Pucharze Azji. Udział w turnieju w Katarze będzie dla niej trzecim występem i powrotem do rozgrywek po 19 latach. W 1992 roku zespół KRLD odpadł po rundzie grupowej. Zespół z Północy Korei dwa razy miał możliwość wystąpienia na mundialu. Debiutował w 1966 roku w Anglii, gdzie odniósł swój największy sukces. W grupie po porażce 0:3 ze Związkiem Radzieckim i remisie 1:1 z Chile musiał w ostatnim meczu pokonać Włochy. Jedynego gola meczu, dającego awans do ćwierćfinału, strzelił Pak Doo-Ik. Jednak piętro wyżej barierą nie do przejścia okazała się Portugalia, która wygrała 5:3. Do mistrzostw świata Korea Północna powróciła w 2010 roku, by pożegnać się z nimi po fazie grupowej. Najbardziej dziś znani piłkarze z tego kraju to: Hong Yong-Jo, Jong Tae-Se i An Yong-Hak.
Iran
Reprezentacja „Perskich Gwiazd” zadebiutowała w najważniejszej imprezie największego kontynentu świata w 1968 roku. Puchar Azji przeniósł się wtedy akurat do Teheranu. W ostatniej imprezie rozgrywanej w formie ligowej gospodarze wygrali wszystkie swoje mecze. Zwycięstwa 2:0 z Hongkongiem, 4:0 z Tajwanem, 3:1 z Birmą i 2:1 z Izraelem dały Iranowi pierwsze mistrzostwo Azji. Jednak apetyty piłkarzy z tego kraju były o wiele większe, co pokazali cztery lata później w Tajlandii. Pierwszą w historii fazę grupową przeszli jak burza, pokonując 3:0 Irak i 3:2 organizatorów. W półfinale uporali się 2:1 z Kambodżą, by w finale zmierzyć się z Koreą Południową. Gol Hosseina Kalaniego w dogrywce sprawił, że Iran stał się drugim krajem azjatyckim, który obronił raz zdobyte mistrzostwo. W 1972 roku „Perskie Gwiazdy” po raz kolejny otrzymały możliwość organizowania najważniejszej imprezy piłkarskiej Azji. Również i tym razem Irańczycy nie mieli żadnych problemów z przejściem pierwszej rundy. Z pozycji lidera weszli do fazy pucharowej dzięki pokonaniu 2:0 Iraku oraz 8:0 Południowego Jemenu. Potem było już o wiele trudniej. W półfinale przez 90 minut starcia z Chinami nie padła ani jedna bramka. Dopiero po dziesięciu minutach dogrywki bramkarza zespołu z Dalekiego Wschodu pokonał Alireza Khorshidi, a na 60 sekund przed końcem rywali dobił Hassan Roshan. W finale przeciwnikiem „Perskich Gwiazd” okazał się Kuwejt. W tym meczu padł tylko jeden gol. Zdobył go Ali Parvin, co pozwoliło jego drużynie na ponowną obronę tytułu mistrzowskiego. Iran w ten sposób stał się pierwszą i jedyną drużyną w historii Azji, która jej czempionat wywalczyła trzy razy z rzędu, oraz drugą (po Argentynie) reprezentacją narodową, która okazała się najlepsza na swoim kontynencie w trzech kolejnych rozgrywkach. Triumf z 1972 roku był ostatnim, jaki udało się zdobyć „Lwim Sercom”. Później nie radzili sobie już aż tak rewelacyjnie. Nadal pozostali jednak jednym z potentatów miejscowej piłki. Tylko raz – w 1992 roku – odpadli w fazie pucharowej. W każdym z pozostałych turniejów udział w rozgrywkach kończyli co najmniej w ćwierćfinale. Ich dotychczasowy dorobek w Pucharze Azji to trzy złote i cztery brązowe medale. Irańczycy mieli również trzy razy okazję zaprezentować się na mistrzostwach świata. Debiutowali w roku 1978 w Argentynie. W premierowym spotkaniu zostali rozbici przez Holendrów 0:3. Po remisie 1:1 ze Szkocją, by grać dalej, potrzebowali zwycięstwa nad Peru. Gracze z Ameryki Południowej okazali się jednak lepsi 4:1 i wyeliminowali „Perskie Gwiazdy” z turnieju. W pozostałych mundialach również odpadali po etapie grupowym. Milej niż występ w Niemczech wspominają uczestnictwo we Francji, gdzie odnieśli historyczne mundialowe zwycięstwo, pokonując Stany Zjednoczone. Najbardziej dziś znani piłkarze z tego kraju to: Javad Nekounam, Masoud Shojaei i Mohammad Nosrati.
Irak
Więcej o reprezentacji Iraku dowiesz się, klikając tu
Hmm-ciekawe czy piłkarze Korei Północnej dostali
jakieś kary za nieudane Mistrzostwa w RPA...?:/
Sorry pomyliłem się-TO BYŁY
CHINY-przepraszam;P...Ale nie doszedłem jeszcze do
siebie po miłym Sylwestrze;P