W tym odcinku „TOP11” zajmiemy się co prawda nie najbardziej szokującymi transferami, ale jednak tymi najdziwniejszymi (na te pierwsze jeszcze przyjdzie czas). Dzisiejszy świat futbolu oferuje nam wiele nieoczekiwanych sytuacji, wśród których stałą pozycję zajmują niespodzianki transferowe. O niektórych jest bardzo głośno, jednak większość tych najciekawszych (tudzież najbardziej zaskakujących) potrafi zaginąć gdzieś w szumie medialnym, spotykanym przy każdym oknie umożliwiającym piłkarskie zakupy.
Poniżej zobaczycie jedenaście transferów, po których można naprawdę złapać się za głowę. Część z nich na pewno jest znana większości czytelników, ale są też takie, o których możecie się dowiedzieć po raz pierwszy z tego artykułu. Zatem zapraszamy do lektury.
#11 Łukasz Gikiewicz – Omónia Lefkossías -> Toboł Kostanaj
Po sezonie 2013/2014, spędzonym w jednej z lepszych drużyn ligi cypryjskiej – Omonii Nikozja, z 22 występami i dziewięcioma bramkami na koncie, niegdysiejszy as Śląska Wrocław postanowił przenieść się do bardzo dalekiego Kazachstanu i z ciepłego klimatu zmienić na skrajnie zimny (Kustanaj to miasto znane z mroźnej pogody). Oprócz kierunku, jaki wybrał popularny „Giki”, dziwić może fakt, że przeszedł on do niego na zasadzie wolnego transferu. Działacze Omonii, mimo przyzwoitej gry Polaka, postanowili bowiem rozwiązać z nim wcześniej kontrakt. Gikiewicz spędził w nowym klubie zaledwie jedną rundę (wiosenną), choć sam przyznawał, że bardzo miło wspomina Kazachstan oraz Kazachów.
#10 Dale Jennings – Tranmere Rovers -> Bayern Monachium
Zapewne jedna z najbardziej niespodziewanych decyzji skautów bawarskiego klubu w historii. Zatrudnili oni w 2011 roku 19-letniego skrzydłowego i pomocnika… Tranmere Rovers. Młody, nieoszlifowany diament z czwartej ligi angielskiej – powiecie – z tym, że Jenningsa nie wyróżniało właśnie w zasadzie nic szczególnego. Nie rozegrał ani jednego meczu dla pierwszej drużyny Bayernu, a w ciągu dwóch sezonów spędzonych w Niemczech wystąpił w około 40 meczach rezerw „Bawarczyków”, strzelając trzy bramki, po czym wrócił w niesławie do swojej ojczyzny, do trzecioligowego Barnsley.
#9 Esteban Cambiasso – Inter Mediolan -> Leicester City
Niegdyś piłkarz klasy światowej, aktualnie znajdujący się na schyłkowym etapie swojej kariery, 35-letni Argentyńczyk po przeszło 10 latach spędzonych w drużynie z Mediolanu w sierpniu 2014 roku podpisał roczny kontrakt z beniaminkiem Premier League, przechodząc na zasadzie wolnego transferu. Roberto Mancini i zarząd włoskiego klubu zdecydował się pozbyć legendy „Nerazzurrich” z powodu przesytu graczy środka pola (Hernanes, Guarin, Kovacić, Kuzmanović, Taider, Medel, Cambiasso). Dla drużyny „Lisów” były reprezentant Argentyny zdobył pięć bramek w 33 występach. W ostatnim okienku transferowych trafił do Olympiakosu Pireus, gdyż nowy trener Leicester – Claudio Ranieri – nie widział dla niego miejsca w składzie.
#8 Fernando Hierro – Al Rayyan -> Bolton Wanderers
Legendarny środkowy obrońca Realu Madryt, z 439 występami w tej drużynie na koncie, po rozstaniu się z ekipą „Królewskich” w 2003 roku miał dość poważne trudności z odnalezieniem właściwego dla siebie miejsca w futbolu. Chciał dalej grać w piłkę, a ponadto dobrze zarabiać, więc skusił się na ofertę z Kataru i przeszedł do Al Rayyan (klubu, który dwa sezony później przyciągnął również Jacka Bąka). Najdziwniejsze jest jednak to, że Hiszpan, po zaledwie jednym sezonie spędzonym na Bliskim Wschodzie, postanowił przenieść się za poradą Stevena McManamana do… Boltonu. Ówczesny średniak Premier League pod wodzą Sama Allardyce’a nie przypadł jednak także do gustu Hierro, gdyż również spędził tam zaledwie jeden sezon, by następnie zakończyć piłkarską karierę.
#7 Dimitar Berbatov – Tottenham -> Manchester United
To historia zapewne niewielu znana. Jeden z najlepszych bułgarskich piłkarzy w historii miał bowiem przejść z londyńskiego klubu do Manchesteru, ale City! Według nieoficjalnych informacji zmiana decyzji ze strony Berbatova nastąpiła po spotkaniu na lotnisku w Manchesterze sir Aleksa Fergusona, któremu niewielu graczy zwykło odmawiać. Sam zainteresowany twierdził jednak po podpisaniu 4-letniego kontraktu z „Czerwonymi Diabłami”, iż „nigdy by nawet nie pomyślał o grze dla Manchesteru City”. Tottenham zyskał na jego sprzedaży 30,75 milionów funtów.
#6 Bebe – Vitória de Guimarães -> Manchester United
11 sierpnia 2010 roku, zaledwie po pięciu tygodniach spędzonych w portugalskiej Vitorii, podpisał kontrakt z „Red Devils” warty 9 milionów euro, z czego zaledwie 5,5 trafiło do jego drugiego klubu w seniorskiej karierze (w związku z zasadą „third-party ownership”). Co najbardziej interesujące, Alex Ferguson pierwszy raz zobaczył grę młodego Portugalczyka dopiero w Manchesterze, co nie należało do jego zwyczajów, szczególnie kiedy w grę wchodziły większe pieniądze
na transfer. Bebe, jak dobrze wiadomo, nie pokazał zupełnie nic w drużynie z Wysp, a najbardziej zapamiętany został ze swojego niesławnego występu przeciwko Wolverhampton (gdzie zaliczył jedyne pełne 90 minut gry dla Manchesteru, a jego podania i dośrodkowania należały – delikatnie rzecz ujmując – do niecelnych).
#5 Ben Starosta – Miedź Legnica -> Global FC
Ten transfer nie odbył się wprawdzie bezpośrednio na linii Miedź Legnica – Global FC, ale jednak ostatnim klubem polsko-angielskiego piłkarza przed przejściem do filipińskiego drugoligowca (sic!) byli właśnie miedziowcy. Z legnickim klubem Starosta w sezonie 2011/2012 wywalczył awans do I ligi, by po jego zakończeniu rozwiązać kontrakt z porozumieniem stron. Co jest jednak najbardziej niespodziewane, to zdarzenia późniejsze. Otóż po prawie pięciu miesiącach bezrobocia dostał on propozycję od ówczesnego trenera drugoligowego filipińskiego Global FC – Andy’ego Reida (którego to poznał na angielskich boiskach), aby dołączył do jego klubu. Były reprezentant Polski U-20 skorzystał z oferty, a tym samym, moim zdaniem, został on autorem najdziwniejszego ruchu transferowego w historii polskiej piłki nożnej.
#4 Javier Mascherano – Corinthians -> West Ham United
Ta transakcja nie miałaby prawdopodobnie w sobie nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, iż w letnim okienku w 2006 roku argentyńskim piłkarzem interesowały się podobno Real Madryt, Barcelona oraz kilka innych topowych klubów w Europie. Ponadto sam Mascherano mógł do końca nie mieć mocy decyzyjnej, jeżeli chodziło o jego przeprowadzkę do Londynu, gdyż wcześniej jasno stwierdził, że chce pozostać w Corinthians, aby pomóc swojemu klubowi w walce o utrzymanie w lidze. Podejrzanym o całe zajście była grupa Media Sports Investment’s, która to posiadała część praw do karty zawodniczej obecnego zawodnika Barcelony, a w tamtym czasie miała być również zainteresowana wykupem West Hamu. Przy okazji transferu Mascherano do drużyny „Młotów” przeniósł się także inny znany Argentyńczyk – Carlos Tevez.
#3 Andrea Bertolacci – AS Roma -> AC Milan
24-letni włoski środkowy pomocnik przeniósł się z Genoi do klubu w Rzymie, który to już wcześniej posiadał 50% praw do jego karty zawodniczej w ostatnim okienku transferowym za 8,5 miliona euro, by zaledwie dwa dni później… zostać wykupionym przez drużynę z Mediolanu za sumę 20 milionów euro! Jak na razie zadowoleni z tego dziwacznego transferu mogą być wyłącznie włodarze Romy, gdyż w Milanie Bertolacci nie pokazał jeszcze nic nadzwyczajnego (choć udało mu się trafić jednokrotnie do siatki), a na dodatek od dwóch tygodni jest on wyłączony z gry przez kontuzję i dokładnie nie wiadomo, kiedy może powrócić do gry.
#2 Richard Wright – Preston North End -> Manchester City
Richard Wright to aktualny trzeci bramkarz wicemistrza Anglii. Zdziwieni, prawda? Jest to jednak fakt, a najdziwniejsze są w tym wszystkim okoliczności jego przyjścia do klubu z Etihad Stadium. Otóż 38-letni Anglik w 2012, po niezwykle krótkim pobycie w klubie z Preston, gdzie nie potrafił się zaaklimatyzować, 30 sierpnia, tuż przed zamknięciem okienka transferowego, trafił do Manchesteru City na zasadzie wolnego transferu, podpisując roczny kontrakt z nowym pracodawcą. Pomimo niezaliczenia nawet jednego występu w barwach „Citizens” zarząd klubu regularnie przedłuża zobowiązanie zawarte z nim już trzy lata temu. Aktualne będzie trwało do końca obecnego sezonu.
#1 Juninho Paulista – Sao Paulo -> Middlesbrough
W wieku 22 lat ten mniej znany Juninho był jednym z najbardziej pożądanych brazylijskich zawodników, po fenomenalnym sezonie 1994/1995 spędzonym w brazylijskiej drużynie São Paulo, z którą to zdobył takie trofea jak Copa Libertadores czy Puchar Interkontynentalny, a w ostatecznym rozrachunku podpisał umowę ze świeżo upieczonym beniaminkiem w Premier League, czyli Middlesbrough. Stał się on notabene jednym z najlepszych zawodników tej drużyny w historii, otrzymując przydomek „The Little Fella” (z ang. niski chłopak – mierzy zaledwie 168 cm) i zaliczając ponad 120 występów w barwach „Smoggies”.
Tak oto przedstawia się moje zestawienie najbardziej dziwnych i niejasnych transakcji pomiędzy klubami piłkarskimi z udziałem zawodników. Oczywiście jest takowych o wiele więcej. A może Wy znacie jakieś nietuzinkowe transfery, które pominąłem, a Waszym zdaniem powinny znaleźć się w tymże „TOP-ie”? Zachęcam do dzielenia się opiniami i głosowania w ankiecie.
[interaction id=”565c86dab8db3ddc5e9c75a1″]
W najbliższą sobotę zajmę się z kolei najzabawniejszymi/najśmieszniejszymi bramkami w historii piłki.
Poprzednie artykuły z cyklu „Futbolowe TOP11”:
#1 Najciekawsze samobóje sezonu
#2 Najlepsze sztuczki techniczne wszech czasów
#3 Największe zmarnowane talenty
#4 Najatrakcyjniejsze piłkarskie WAGs
#5 Najciekawsze „symulki” minionego sezonu
#6 Najlepsze rzuty karne bramkarzy w historii
#7 Najlepsze gole bramkarzy w historii
#8 Najlepsze akcje zakończone golami
#10 Najlepsze piłkarskie reklamy
Zabrakło Dmytro Czyhrynskiego, który trafił do Barcelony :)
No przyznam się, że zapomniałem o nim. Aczkolwiek nie wiem czy umieściłbym ten transfer w swoim TOP 11, bo w końcu chociaż transfer ten był dość dziwny to jednak włodarze Barcelony mogli widzieć w nim potencjał na rozwój, po dobrej grze w Szachtarze, który to w końcu reprezentuje "europejski" poziom piłki nożnej. ;)