La Liga 2007/08-podsumowanie

Od samego początku na obu biegunach ligi zadomowiły się Real Madryt i Levante i już nic się nie zmieniło. Nuda? Nic z tych rzeczy! W górze tabeli Villareal po raz pierwszy w historii zajął drugie miejsce, a walka o puchary trwała do samego końca. To samo w dolnej połowie, gdzie dopiero w ostatniej kolejce okazało się, że bilet do drugiej ligi niespodziewanie trafił się Zaragozie. Słabsza Barcelona, fatalna Valencia, rewelacyjne Racing Santander i Almeria, „cud” w La Corunie – to wszystko sprawiło, że miniony sezon na długo zapadnie nam w pamięci. Ale po kolei:

1. Real (miejsce na półmetku: 1)

Tegoroczne rozgrywki La Ligi stały pod znakiem absolutnej i niezagrożonej dominacji „Królewskich”. Dość powiedzieć, że już od 2 kolejki niezmiennie prowadzili w tabeli! Jak przystało na Mistrzów strzelili najwięcej goli (84) i stracili najmniej (36). Byli najlepsi u siebie (17 zwycięstw i 2 porażki), a na wyjeździe ustępując tylko Villareal. Ustanowili rekordy sezonu w najwyższych zwycięstwach zarówno u siebie (7-0 Valladolid) jak i na wyjeździe (z Villareal 5:0). Ich kibice też okazali się najlepsi: przeciętnie na Santiago Bernabeu oglądało ich 73 162 osób! W przeciągu sezonu jako jedyna drużyna nie zanotowała meczu bez bramek, miała też dwie świetne passy: 8 zwycięstw pod rząd oraz 10 meczów bez porażki.

W drużynie wyróżnili się bramkarz Casillas, który bronił równo i pewnie przez cały sezon. W obronie brylowali Sergio Ramos, Pepe i Heinze, w pomocy wielką robotę wykonali Guti i Sneijder, obsługując najlepszych snajperów Realu: Raula i Van „Gola” Nistelrooy, którzy razem strzelili 34 gole. Warto podkreślić też świetną robotę jaką wykonał Bernd Schuster, bo to głównie dzięki niemu „Los Merengues” obronili tytuł. Z „Los Galacticos” stworzył świetnie rozumiejący się ze sobą zespół, który – jeśli będzie grał tak jak w ostatnim meczu z Barceloną (4:1) – z pewnością stać na następny tytuł i kolejne trofea w przyszłym sezonie.

Swoje 5 groszy (a raczej 90 minut) do tytułu dołożył też polski bramkarz Jerzy Dudek, który wystąpił w remisowym pojedynku z Realem Zaragoza (2:2) w przedostatniej kolejce. Dudek miesiąc temu potwierdził, że zostaje w Madrycie na kolejny sezon.

2. Villareal (5):

Równa forma (po 12 wygranych w domu i na wyjazdach) i 6 zwycięstw z rzędu na koniec sezonu przyniósły im wielki sukces – pierwszy w historii tytuł wicemistrzowski. Najlepsi na wiosnę (42 punkty), najlepsi i bezkompromisowi (bez remisów!!!) na wyjazdach. Świetni w defensywie – w 18 meczach nie stracili gola, a aż 8 razy wygrywali po 2:0. Ich najlepszym strzelcem z 18 bramkami był Turek Nihat Kaveci. Drugi był, urodzony w USA 21-letni Włoch, Giuseppe Rossi, który zaliczył o 7 trafień mniej i został uznany za jedno z objawień sezonu. Bardzo dobrze spisywali się też: Diego Lopez w bramce, Capdevilla w obronie oraz Cazorla i Marcos Senna w pomocy. Czy drużynę opartą na tych właśnie graczach stać na sukcesy w przyszłorocznej edycji w Ligi Mistrzów?

3. Barcelona (2):

Sezon rozczarowań, szczególnie słaba wiosna, podczas której aż 8 drużyn miało lepszy dorobek punktowy. Zadyszka na koniec sezonu – 5 meczów bez zwycięstwa – zadecydowała, że w walce o 2 lokatę wyprzedził ich Villareal. 3 miejsce to najniżej od 5 lat, czyli od momentu, w którym drużynę przejął Frank Rijkaard, którego era na Camp Nou dobiegła końca.

Niezła gra u siebie (12 straconych goli – najmniej w lidze) nie rekompensowała huśtawki formy na wyjazdach (ledwie 5 zwycięstw). Geniusz Messiego i wschodząca gwiazda Bojana to zdecydowanie za mało żeby liczyć się w walce o tytuł. Na pewno nie pomogły też wewnętrzne konflikty czy słaba dyspozycja i kontuzja Ronaldinho. Zupełnie nie odnalazł się Francuz Henry, który mimo rozczarowującego sezonu i tak był drugim strzelcem w drużynie (12 goli, Eto’o strzelił o 4 więcej).

4. Atletico (3):

Gra zespołu w dużej mierze zależała od dyspozycji ich najlepszego gracza Sergio „Kun” Aguero – prawdziwego objawienia sezonu. Argentyńczyk opuścił tylko jedno spotkanie (1:3 z Osasuną w 25 kolejce) i strzelił 19 bramek, niejednokrotnie rozstrzygając losy meczu pięknymi solowymi akcjami. Trzy gole mniej zdobył Urugwajczyk Diego Forlan, 8 trafień dołożył rodak Aguero Maxi Rodriguez, a 7 Portugalczyk Simao. Zbalansowany atak (piąty w lidze) i skuteczna obrona (szczególnie na wyjazdach, gdzie tylko Real stracił mniej goli) sprawiły, że po raz pierwszy od 11 lat na Vicente Calderon Atletico będzie walczyć o fazę grupową Ligi Mistrzów.

5. Sevilla (8):

Kolejny udany sezon chłopców z Ramón Sánchez Pizjuán. Miejsce w el do LM stracili pechowo, bo przy jednakowej ilości punktów zadecydował o tym bilans bezpośrednich pojedynków z Atletico. Ale na otarcie łez zagrają w ulubionych dla siebie rozgrywkach – Pucharze UEFA, w którym przecież dwa i trzy sezony temu nie mieli sobie równych. Dobra gra wiosną (tylko Villareal uzbierało więcej punktów) i świetna końcówka (4 zwycięstwa pod rząd) sprawiły, że LM była naprawdę blisko. A trzeba pamiętać, że początek sezonu mieli niesamowicie trudny, bo najpierw stracili piłkarza Antonio Puertę (zasłabł w pierwszym meczu sezonu i zmarł w szpitalu), a dwa miesiące później do Tottenhamu odszedł twórca ich największych sukcesów – trener Juande Ramos.

W klasyfikacji strzelców przez długi czas prowadził Fabiano, jednak w ostatnich 10 meczach zdobył zaledwie 2 ze swoich 24 goli i dał się wyprzedzić Daniemu Guizie. Ale i tak razem z Freddiem Kanoute (16 trafień) stanowili najlepszy atak w lidze. Dobry sezon mają też za sobą młodziutki napastnik Diego Capel i brazylijski obrońca Daniel Alves.

Co ciekawe Sevilla aż czterokrotnie wygrywała u siebie w stosunku 4:1, a w meczach z ich udziałem padło najwięcej bramek (124).

6. Racing (6):

Wygrać, choćby 1:0 – taka dewiza przyświecała graczom z Santander, bo aż 8 z 17 zwycięstw kończyło się właśnie takim wynikiem. Strzelali mało, ale tracili jeszcze mniej (3 defensywa w lidze, w sumie stracili ledwie 41 goli i aż 18 razy schodzili z boiska z czystym kontem) i zaowocowało to najlepszym sezonem od 78 lat! W Pucharze Hiszpanii osiągnęli półfinał, a w lidze zajęli miejsce premiowane grą w pierwszej rundzie PUEFA. Będzie to ich debiut w europejskich pucharach, gdzie o sukcesy będzie jednak ciężko, bo mimo udanego sezonu z drużyną pożegnał się trener Marcelino Garcia Toral. Po odejściu do Zaragozy jego miejsce zajmie Juan Ramón López Muñiz, z którym Malaga powróciła do Primera Division.

W tej pozbawionej gwiazd drużynie najlepszymi strzelcami byli: Tchité (8) i Jorge López (6). Gole dla Racingu strzelał też i nasz Ebi Smolarek (4), ale – jeśli doniesienia o jego transferze do Toulouse FC okażą się prawdziwe – może się okazać, że były to jego ostatnie trafienia w La Liga.

7. Mallorca (13):

Drużyna z Balearów to przede wszystkim rewelacyjny Dani Guiza, który strzelał jak na zawołanie (27 goli) i zasłużenie zdobył tytuł Pichichi – najskuteczniejszego goleadora ligi – pierwszy raz w historii klubu. Szczególnie dobrze wychodziło mu to w końcówce sezonu, gdy w 13 meczach zdobył 16 bramek. A jeśli już Guiza strzelał, to dobrze wróżyło to całej drużynie, która zakończyła sezon 6 zwycięstwami z rzędu (min w 3:2 w Barcelonie).

Mallorca bardzo dobrze spisywała się na wyjazdach (tylko Villareal, Real i Valencia były lepsze), gdzie strzelili najwięcej (33) goli (u siebie tylko dwa więcej). Do europejskich pucharów zabrakło im jednego oczka, albo… 15ego w sezonie remisu (Mallorca najczęściej w lidze dzieliła się punktami z przeciwnikiem). Ich postawa, przede wszystkim w rundzie wiosennej (37 pkt!), sprawiła, że skutecznie oddalili od siebie widmo spadku i ostatecznie zajęli najlepsze miejsce w lidze od 8 sezonów. Ich trenerem, Gregorio Manzano, jeszcze w kwietniu interesowała się Valencia, ale jego kontrakt opiewa aż do 2010, więc raczej nie odejdzie. W przeciwieństwie do Guizy, który jedną nogą jest już w Fenerbahce.

8. Deportivo (19):

Rycerze Wiosny, podczas której zdobyli aż 35 punktów i sprawili, że niemożliwe stało się faktem: w porównaniu z jesienią awansowali aż o 11 oczek i nie dość, że nie spadli to jeszcze – poprzez Intertoto – dostali szansę na grę w pucharach!

Pod wodzą utalentowanego szkoleniowca Miguela Ángela Lotiny Deportivo uratowało swój sezon wspaniałą grą w marcu i kwietniu, kiedy to wygrali 8, zremisowali 1 i przegrali tylko 1 mecz! Nie oparł im się wtedy ani Real, ani Barca, ani Sevilla. Na słowa pochwały zasługują też: najlepszy strzelec drużyny Xisco (9 bramek), oraz ostoja linii obronnej Argentyńczyk Coloccini.

9. Almeria (10):

Rewelacyjny beniaminek z Andaluzji to jedna z 4 drużyn w lidze, która strzeliła więcej goli na wyjazdach niż u siebie (odpowiednio: 23 i 18). Ich najczęściej osiąganymi wynikami były: 1:0 (8 razy, w tym 6 z 9 zwycięstw u siebie) i 1:1 (7 razy). Ale największą gwiazdą był znowu trener: Unai Emery najpierw rok temu wprowadził Almerię do Primera Division (po raz pierwszy w 19-letniej historii klubu), a w inauguracyjnym sezonie zajął z nią świetne 9 miejsce! Sukcesy tego młodego (37 lat) trenera nie pozostały bez echa i w najbliższym sezonie będzie on odpowiedzialny za prowadzenie Davida Villi i spółki w Valencii. Wyróżniający się zawodnicy: Alvaro Negredo (13 goli), Felipe Melo (7)

10. Valencia (7):

Fatalna wprost gra u siebie (tylko Murcia i Levante były gorsze) sprawiła, że Los Che zajęli miejsce w dokładnym środku stawki. 9 punktów więcej i byłaby gra w pucharach, 9 mniej i byłby spadek, ale wiadomo, że apetyty były dużo, dużo większe. Dlatego z drużyną musiał pożegnać się Ronald Koeman (który wcześniej zastąpił na stanowisku Quique Sancheza). Voro Gonzalez zapobiegł kataklizmowi, ale i tak wyników jego drużyny nie potrafił przewidzieć chyba nawet on sam (porażka w Bilbao 1:5, zwycięstwo z Osasuną 3:0, pogrom w Barcelonie 0:6 i dwa tygodnie później wygrana w Levante 5:1).

Zresztą jeśli Valencia przegrywała to przeważnie z kretesem (aż 9 z 17 porażek trzema bramkami lub więcej). Ale paradoksalnie nie zamknęło jej to drogi do europejskich pucharach, do których przepustkę wywalczyła triumfując w Copa del Rey.

Jedynym piłkarzem, który nie rozczarował był ich najskuteczniejszy strzelec David Villa (18 goli). Wystarczy powiedzieć, że następny w tej klasyfikacji Morientes uzyskał tylko 6 bramek. Zupełnie za to zawiódł pozyskany przed sezonem za 20 milionów euro Serb Zigić, który wystąpił w zaledwie 15 meczach strzelając 1 gola.

11. Bilbao (11):

Średni sezon = średnia pozycja w tabeli. Gdyby nie 8 goli zaaplikowanych w dwumeczu Valencii (5:1 i 3:0) ich atak byłby najsłabszy w lidze. Grali nieźle u siebie, przegrywając tylko 4 mecze i tracąc 14 goli (tylko Barca straciła mniej). W tej bardzo przeciętnej ekipie wróżnił się ich najlepszy strzelec Fernando Llorente (11 goli). Wobec braku emocji sportowych jednym z najważniejszych wydarzeń tego sezonu w Bilbao był powrót do gry pomocnika Carlosa Gurpegi po dwóch latach dyskwalifikacji za doping.

12. Espanyol (4):

Kolejna niesamowita wprost przemiana, ale tym razem in minus. Jesienią Espanyol spisywał się rewelacyjnie (14 meczy z rzędu bez porażki!) i wyglądało na to, że podopieczni Ernesto Valverde będą szturmować bramy Ligi Mistrzów. Ale koszmarna wręcz wiosna (ledwie 12 punktów – tylko Murcia zdobyła mniej!) sprawiła, że walka trwała, tylko że o… utrzymanie. Tandem Luis Garcia i Raul Tamudo zdobył w sumie 23 gole, ale nie był w stanie zapobiec fatalnej passie 10 meczów z rzędu bez zwycięstwa, kończących ten zupełnie nieudany dla Blanquiazules sezon.

13. Betis (16):

Trzeci z rzędu słabszy sezon ekipy z Sewilli, która walczyła o utrzymanie praktycznie do samego końca. Oprócz wielkiego „comeback” w meczu z Barceloną (0:2 po 15 minutach, ale potem 3 gole między 63 a 78 minutą i zwycięstwo 3:2) Verdiblancos nie wyróżnili się w tym sezonie niczym szczególnym. Ich wspaniała publiczność (trzecia w lidze średnia: 43000/mecz) liczy na to, że Brazylijczyk Edu (12 goli), Argentyńczyk Pavone (8 bramek) i symbol klubu Juanito (o ile nie przejdzie do Olimpiakosu) w przyszłym sezonie spiszą się wreszcie na miarę oczekiwań.

14. Getafe (15):

W sumie niezły sezon, ale 14 miejsce w lidze to na pewno rozczarowanie (najniżej w krótkiej, 5-letniej historii klubu w rozgrywkach na najwyższym szczeblu). Być może świadomie poświęcali rozgrywki ligowe na rzecz pucharowych, bo w tych szło im zdecydowanie lepiej. W PUEFA dotarli do ćwierćfinału, gdzie po dramatycznym dwumeczu ulegli Bayernowi Monachium, a na krajowym podwórku Valencia pokonała ich dopiero w finale. Te dwie porażki sprawiły, że trener El Geta, Michael Laudrup, 16 maja zrezygnował z prowadzenia drużyny, w której wyróżnili się przede wszystkim Ruben de la Red (powraca do Realu) i Esteban Granero. Najwięcej goli – po 7 – strzelili Albin i Manu.

15. Valladolid (9):

Drugi beniaminek w stawce grał równo przez cały sezon (24 punkty jesienią i 21 na wiosnę), ale uratował się przed spadkiem dopiero w ostatniej kolejce („złoty” remis w Huelvie). U siebie grali nudno, najczęściej remisując (9 razy) i strzelając średnio 1 gola na mecz (tylko atak Almerii spisywał się gorzej). Za to na wyjazdach bywało ciekawie: nigdy nie bez bramek, a tylko Levante straciło więcej goli. Autorzy największej klęski w sezonie – 0:7 z Realem w Madrycie. Najlepsi strzelcy: Llorente 15, Victor 10.

16. Huelva (17):

Dla najstarszego klubu w Hiszpanii (rok założenia 1889) był to zaledwie 4 sezon w Primera Division i po raz pierwszy udało im się zostać w lidze na trzeci rok (w ubiegłym sezonie dobre 8 miejsce). Ale grając naprawdę przeciętnie, żeby nie powiedzieć słabo, chyba nie zagoszczą w elicie na dłużej. Aż osiem z ich 11 remisów kończyło się wynikiem 1:1. „Wsławili się” porażką w Mallorce 1:7. Najlepsi strzelcy: Florent Sinama Pongolle 10 (przechodzi do Atletico Madryt), Carlos Martins 6

17. Osasuna (18):

Najsłabszy sezon od 8 lat, czyli od ich powrotu do Primera. Przegrywając ostatni mecz w Santander cudem uratowali się przed spadkiem, tylko dlatego, że Zaragoza nie urwała punktu Mallorce. Jedna z 4 drużyn w lidze strzelających mniej niż 1 gola na mecz. Na wyjazdach tylko Levante miało gorszą ofensywę (12 goli). Mecze tej drużyny były z reguły najmniej ciekawe i padło w nich najmniej goli (81). Najlepsi strzelcy to: Dady 7 i Czech Plasil 4

18. Zaragoza (12):

Największa niespodzianka spośród spadkowiczów. Po 6 miejscu w ubiegłym sezonie apetyty były dużo, dużo większe. Ale w ostatniej kolejce, w meczu o wszystko, ulegli Mallorce 2:3 i powrót do La Segunda po 6 latach stał się faktem. Tak jednak musiało się stać, skoro Real na wyjeździe zdobył zaledwie 8 punktów (gorsze tylko Levante)! Super tandem napastników Oliveira (18 goli) i Diego Milito (15) straszył więc głownie tylko u siebie (24 z 33 goli), gdzie Zaragoza spisywała się naprawdę świetnie. Komplet punktów z La Romaredy wywiozły tylko Barcelona, Betis i Valladolid. Patrząc na końcową tabelę nie sposób oprzeć się wrażeniu, że strata punktów właśnie w meczu z Valladolid okazała się bardzo kosztowna dla Zaragozy.

19. Murcia (14):

Niewiele pozytywnego da się powiedzieć o drużynie, która w ostatnich 20 meczach wygrywa 2, remisuje 2 i przegrywa 16 spotkań! Jesienią wydawało się, że utrzymanie leży w ich zasięgu, jednak wiosną grali najgorzej w lidze (zaledwie 8 punktów). Zasłużony spadek beniaminka, który nigdy w historii nie zajął w lidze miejsca powyżej jedenastego. Najlepsi strzelcy: Ivan Alonso 10, Fernando Baiano 6

20. Levante (20):

26 porażek i 26 punktów to zdecydowanie za mało na to, aby utrzymać się w lidze na trzeci sezon z rzędu. Czerwona latarnia i wiadomy spadkowicz od początku sezonu – Levante NIGDY nie opuściło ostatniego miejsca w tabeli!!! Cały sezon przegrany z kretesem: pierwsze zwycięstwo zanotowali dopiero w 11 kolejce. Kilka ostatnich meczów mogło w ogóle nie dojść do skutku, bo piłkarze grozili strajkiem wobec zaległości finansowych klubu. Najlepsi strzelcy: Holender Riga Mustapha 8 i szwajcarski Hiszpan Alexandre Geijo 5

Indywidualne nagrody/wyróżnienia Sezonu 2007/08:

Najlepszy piłkarz:

1. Iker Casillas 2. Sergio Aguero 3. Leo Messi

Wyróżnienia: Guti, Raul, Nihat, Diego Lopez (Villareal), Luis Fabiano, Llorente (Valladolid), Guiza

Najlepszy trener:

1. Marcelino (Racing de Santander) 2. Pellegrini (Villarreal) 3. Emery (Almería)

Wyróżnienia: Manzano (R.C.D. Mallorca), Schuster (Real Madrid),

Odkrycie sezonu:

1. Bojan Krkic 2. De la Red (Getafe C.F.) 3. Capel (Sevilla C.F.)

Wyróżnienia: Granero (Getafe C.F.), Rossi (Villarreal), Negredo (Almería), Daniel Alves (Sevilla C.F.)

Rozczarowanie sezonu:

1. Ronaldinho (F.C. Barcelona) 2. Henry (F.C. Barcelona) 3. Reyes (Atlético de Madrid)

Nominowani: Ayala (Real Zaragoza), Metzelder (Real Madrid C.F.), Zigic (Valencia C.F.)

Jedenastka sezonu:

Casillas/Real (Diego Lopez/Villareal) – Sergio Ramos/Real (Alves/Sevilla), Puyol/Barca (Coloccini/Depor) , Pepe/Real (Albiol/Valencia), Capdevilla/Villareal (Heinze/Real) – Messi/Barca (Cazorla/Villareal), Guti/Real (Iniesta/Barca), De la Red/Getafe (Keita/Sevilla), Sneijder/Real (Capel/Sevilla) – Guiza/Mallorca (Van Nistelrooy/Real), Aguero/Atletico (Raul/Real)

Trener: Marcelino/Racing (Pellegrini/Villareal)

Statystyki/Ciekawostki:

W 380 meczach padło łącznie 1021 bramek (2,69/mecz). Najładniejsza z nich to uderzenie z 45 metrów Senny dające Villareal wyjazdowe zwycięstwo nad Betisem. Na drugim miejscu bezapelacyjnie bramka Julio Batpisty, po której Real pokonał Barcę na wyjeździe. Do finału awansowały także gole Ronaldinho (przewrotka z meczu z Atletico oraz wolny z Bilbao), Kun Aguero (solowe akcje w meczach z Barceloną i Deportivo), oraz trafienie Ivana Bolado z Santander w doliczonym czasie meczu z Espanyolem.

Najwięcej meczy bez wpuszczenia gola: Tono (Racing Santander) – 16, Casillas i Valdez – 14

Najwięcej goli: Real 84, Barca (76), Sevilla (75)

Najmniej goli: Levante (33), Murcia (36), Osasuna (37)

Najmniej goli straconych: Real (36), Villareal (40), Racing (41)

Najwięcej goli straconych: Levante (75), Murcia (65), Valencia (62)

Najwięcej zwycięstw: Real 27, Villareal (24), Sevilla (20)

Najmniej zwycięstw: Levante (7), Murcia (7), Zaragoza (10)

Najmniej porażek: Real (7), Villareal/Barca/Mallorca (9)

Najwięcej porażek: Llvante (26), Murcia (22), Osasuna (19)

Najwięcej remisów: Mallorca (15), Valladolid/Zaragoza (14)

Najmniej remisów: Real/Sevilla (4), Villareal/Llevante (5)

Najczęstszy wynik: 1:1 – 90 razy, 1:0 lub 0:1 (57 razy), 2:0 lub 0:2 (54)

Najwięcej kibiców: Real (73,162), Barca (67,428), Betis (42, 714)

Najwięcej bramek w jednym meczu:

Atletico – Almeria 6:3

Murcia – Barca 3:5

Mallorca – Recreativo 7:1

Athletic Bilbao Atletico Madryt Deportivo La Coruna Espanyol Barcelona FC Barcelona Getafe CF Levante UD Osasuna Pampeluna Racing de Santander RCD Mallorca Real Betis Real Madryt Real Murcia C.F. Real Saragossa Real Valladolid Recreativo de Huelva Sevilla FC UD Almeria Valencia CF Villarreal CF