Czy Skorupski obronił się tym zgrupowaniem?

Gdy Wojciech Szczęsny kończył swoją reprezentacyjną karierę, pewien etap w polskiej piłce się skończył. Wszak przez lata obserwowaliśmy rywalizację Fabiański – Szczęsny. Latami nie kończyły się dyskusje o tym, kto powinien nosić bluzę z „jedynką”. Wojciech Szczęsny miał genialne spotkania, jak m.in. z Niemcami w 2014 roku. Łukasz Fabiański i Euro 2016 to najlepszy indywidualny turniej w wykonaniu bramkarza od czasów Artura Boruca i Euro 2008. Przy tak zaciętej rywalizacji Skorupski cierpliwie czekał na swoją kolej.

Pierwsze powołania przyszły już w 2012 roku. Waldemar Fornalik był tym, który po raz pierwszy zdecydował się na powołanie Skorupskiego.  Poza pojedynczymi meczami, jak 90′ z Macedonią w 2012 roku, czy 45′ z Koreą Południową w 2018 roku, raczej nie podnosił się z ławki rezerwowej. Oddać mu trzeba – nigdy nie narzekał, że jest w takiej sytuacji. Świadomy był swojej pozycji w reprezentacji i ze swoich zadań wywiązywał się bez zarzutów. Naturalnym więc było postawienie na Łukasza Skorupskiego, gdy Wojciech Szczęsny ogłosił światu swoją decyzję.

Rywalizacja Bułka – Skorupski

Pierwsze zgrupowanie po erze Szczęsny – Fabiański to otwarcie nowego rozdziału w życiu Łukasza Skorupskiego. Sam zawodnik z pewnością w ten sposób pomyślał. Na pierwsze spotkanie ze Szkocją, ówczesny selekcjoner posłał w bój Marcina Bułkę, który miał bardzo dobry sezon w Ligue 1. Była to konsekwencja słów Michała Probierza, który nigdy wyraźnie nie przyznał, kto ma być numerem 1 w bramce, chcąc mieć obu golkiperów „w gazie”.  Do końca roku zarówno Marcin Bułka, jak i Łukasz Skorupski mają równą liczbę spotkań: obaj uzbierali po 3 występy.

Można by rzec – nowy rok, nowe rozdanie. 2025 przyniósł małą zmianę względem pozycji bramkarza. Michał Probierz wyraźnie postawił na Skorupskiego. W 2025 roku doświadczony zawodnik rozegrał 4 z 5 meczów reprezentacji, tylko towarzyski przypadł Bułce. Zmiana selekcjonera nie przyniosła przetasowań w bramce. Dwa spotkania pod wodzą Jana Urbana – oba po 90. minut. Selekcjoner na konferencji prasowej wyraźnie podkreślał wybór Skorupskiego na swoją „jedynkę” – zarówno przed zgrupowaniem, jak i po niezbyt udanym meczu z Holandią.

🎙️ Jan Urban: Nie zmienimy bramkarza – Łukasz Skorupski jest pierwszym wyborem.

Konferencja przed meczem z Finlandią ⤵️ pic.twitter.com/EndP2tg18a

— Meczyki.pl (@Meczykipl) September 6, 2025

Jak na tle Bundesligi wypada Kamil Grabara?

Kamil Grabara, w odróżnieniu do Wolfsburga, może być zadowolony ze swojej dyspozycji w ubiegłym sezonie. Był pewnym punktem swojego zespołu, wielokrotnie ratując skórę swojej drużynie. Nie obyło się bez rażących błędów, jak np. w spotkaniu z FC Augsburg, które dość mocno obciąża konto polskiego bramkarza. Nie dogadał się z Denisem Vavro, co brutalnie wykorzystał Phillip Tietz. Nieskuteczne wyjście Polaka i w efekcie Wolfsburg do przerwy przegrywał 0:1 z Augsburgiem. Finalnie mecz zakończył się remisem 1:1. Na szczęście dla Grabary, nie wpłynął on na całokształt oceny sezonu w jego wykonaniu.

Za rundę jesienną, Kicker uznał go 4. bramkarzem w lidze. Wyprzedzili go tylko Peter Gulacsi (RB Leipzig), Oliver Baumann (Hoffenheim) i Robin Zentner (Mainz). Eksperci podkreślają przede wszystkim doskonały refleks, genialne interwencje i silną psychikę. Posiada on spore rezerwy w rozgrywaniu nogami. Tylko 67,7% celności podań w ubiegłej kampanii to przepaść względem choćby Manuela Neuera. Niemiec osiągnął prawie 85% skuteczności podań. Pod względem interwencji Kamil plasuje się na 9-10 miejscu z wynikiem 65,2%. Dwukrotnie wybierany był do XI kolejki magazynu Kicker.

Jego dobra forma nie umknęła większym klubom. Można znaleźć informacje o zainteresowaniu m.in Newcastle, które w Grabarze widziało następcę Martina Dubravki. Finalnie „Sroki” zdecydowały się na pozyskanie Aarona Ramsdale’a, który z trenerem Newcastle zna się z czasów gry w Bournemouth. Inne media podają, że Bayern Monachium widzi w Polaku potencjalnego następcę Manuela Neuera, któremu w czerwcu 2026 roku wygasa umowa.

Co przyniesie nam końcówka roku?

Wybór między Skorupskim a Grabarą to klasyczny dylemat: pewność czy potencjał. W Bolonii Skorupski nie robi spektakularnych błędów, ale też rzadko ratuje zespół genialną interwencją. Kamil Grabara wprost przeciwnie – potrafi wybronić to, co wydaje się nie do obrony, ale ma też momenty słabości. Statystyki podań (67,6% celności) pokazują jego największy problem. Doświadczenie reprezentacyjne jest bez wątpienia atutem Skorupskiego.

Biorąc pod uwagę prezentowany styl na minionym zgrupowaniu, odpowiedzieć trzeba sobie na pytanie – jakiego bramkarza potrzebujemy? Jan Urban ma spory dylemat. Październikowe starcia będą ostatnim testem. Jeśli Skorupski ponownie zawiedzie, Urban nie będzie miał wyboru. Era Grabary w reprezentacji może nadejść szybciej, niż ktokolwiek się spodziewał.