Zestawienie historycznej jedenastki ŁKS-u Łódź wg iGola


Przedstawiamy Państwu historyczną jedenastkę ŁKS-u Łódź

1 stycznia 2020 Zestawienie historycznej jedenastki ŁKS-u Łódź wg iGola
Marcin Bulanda / PressFocus

Polskie rozgrywki na jakiś czas zapadły w zimowy sen, ale my, redaktorzy, nie. Mimo że jest przerwa w rozgrywkach PKO Ekstraklasy, to my ciągle aktywnie spoglądamy, co dzieje się ciekawego na naszym podwórku. Ostatnio głośno było o wyborze jedenastki 100-lecia w historii polskiej piłki nożnej, czego mógł dokonać każdy kibic polskiej piłki nożnej. My postanowiliśmy zrobić to samo i wybrać historyczną jedenastkę każdego klubu występującego w tym sezonie w PKO Ekstraklasie. Na początek ostatni w tabeli naszej ligi ŁKS-u Łódź.


Udostępnij na Udostępnij na

ŁKS został założony w 1908 roku i jest on najstarszym istniejącym  łódzkim klubem sportowym. W najwyższej polskiej lidze zadebiutował niecałe 20 lat później, a dokładnie w 1927 roku. W swojej historii drużyna z Łodzi zdobyła dwa mistrzostwa kraju w 1958 roku i 1998 roku oraz jeden Puchar Polski w 1957 roku. Dwa razy grali w największych europejskich rozgrywkach w  sezonie 1958/1959 odpadli w eliminacjach Pucharu Europy z luksemburskim Jeunesse Esch, a w kampanii 1998/1999 odpadli w drugiej rundzie eliminacji Ligi Mistrzów z słynnym Manchesterem United, który później triumfował w tych rozgrywkach. Co ciekawe, kiedy w sezonie 1997/1998 łódzki klub zdobył tytuł mistrza Polski, właścicielem klubu był Antoni Ptak razem z bratem Edwardem.

W barwach ŁKS-u grali niegdyś tacy piłkarze jak: Jan Tomaszewski, Bogusław Wyparło, Marek Dziuba, Stanisław Terlecki, Jacek Ziober, Tomasz Wieszczycki, Mirosław Trzeciak, Marek Chojnacki, Tomasz Kłos i Marek Saganowski. Jak widać wybór historycznej jedenastki łódzkiej ekipy nie był wcale taki łatwy można powiedzieć, a przy niektórych pozycjach musieliśmy odrzucić bardzo dobrych piłkarzy.

Bramkarz

Jan Tomaszewski – Wybór wcale nie był taki łatwy, jak mógł się wydawać, ponieważ tak samo jak Tomaszewski na miejsce w historycznej jedenastce zasługuje Bogusław Wyparło. Jednak postanowiliśmy postawić na legendarnego bramkarza polskiej reprezentacji. Tomaszewski w ŁKS-ie grał w latach 1972-1978 oraz 1982 roku. Mimo iż nigdy nie sięgnął z łódzkim klubem po żaden tytuł, a w europejskich pucharach grał tylko w Pucharze Intertoto, to zasłużył na miejsce w naszej jedenastce. Dzięki znakomitym występom w sezonie 1972/1973 wrócił do reprezentacji Polski, a w lidze uznawany był za jednego z najlepszych bramkarzy. Jako jedyny w historii łódzkiej drużyny sięgnął po medal mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich. Do tej pory ma najwięcej występów w polskiej reprezentacji, którzy grali w barwach ŁKS-u, bo aż 63.

Obrońcy

Marek Dziuba – Wychowanek oraz legenda ŁKS-Łódź dla tej drużyny rozegrał aż 138 meczów i strzelił cztery bramki. To właśnie podczas gry dla łódzkiej drużyny zadebiutował w reprezentacji Polski w 1977 roku w spotkaniu z Węgrami. Zdobył z kadrą brązowy medal na mistrzostwach świata w 1982 roku w Hiszpanii. Jego licznik występów z koszulką z orzełkiem na piersi zatrzymał się na 53 spotkaniach, co daje mu drugie miejsce wśród zawodników, którzy rozegrali najwięcej meczów w reprezentacji, którzy grali w barwach ŁKS-u. Karierę zakończył w 1992 roku w belgijskim Sint – Truidense VV.

 

Antoni Gałecki – Uczestnik pierwszego ligowego meczu ŁKS-u Łódź w rozgrywkach ekstraklasy w 1927 roku. W pierwszym zespole łódzkiej drużyny debiutował w 1925 meczów i aż do 1939 roku był podporą defensywy i wieloletnim kapitanem ekipy z Łodzi, gdzie rozegrał ponad 400 spotkań. W polskiej reprezentacji grał w latach 1928–1938 i rozegrał 18 spotkań, co jest rekordem w okresie międzywojennym w historii ŁKS-u Łódź. Był uczestnikiem igrzysk olimpijskich w 1936 roku i mistrzostw świata w 1938 roku.

Witold Bendkowski – 376 występów w polskiej lidze, i to wszystkie w barwach ŁKS-u Łódź, legenda oraz podpora łódzkiej defensywy w latach 80. i 90. Z łódzkim klubem zdobył brązowy medal w rozgrywkach ekstraklasy w sezonie 1992/1993, a także mistrzostwo Polski w sezonie 1997/1998. Grał w Pucharze Zdobywców Pucharów w sezonie 1994/1995 oraz w eliminacjach do Ligi Mistrzów w kampanii 1998/1999 przeciwko Manchesterowi United i w Pucharze UEFA przeciwko AS Monaco. Dla polskiej kadry Bendkowski zagrał zaledwie pięć razy, a debiutował w 1988 roku przeciwko Irlandii. Po raz ostatni zagrał w tym samym roku w meczu z NRD. Karierę zakończył w 2000 roku w Unii Skierniewice.

Marek Chojnacki – W barwach ŁKS-u wystąpił aż 452 razy w rozgrywkach ekstraklasy, co było rekordem tych rozgrywek do 2014 roku, kiedy pobił go Łukasz Surma. Jednak jest to wciąż najlepszy wynik pod względem rozegranych spotkań dla jednej drużyny w najwyższej klasie rozgrywkowej polskiej ligi. Największym sukcesem Marka Chojnackiego w barwach łodzian jest trzecie miejsce w sezonie 1992/1993 w rozgrywkach ekstraklasy i finał Pucharu Polski w 1994 roku. Grał w Pucharze Zdobywców Pucharów w sezonie 1994/1995. W reprezentacji zagrał czterokrotnie i były to wszystkie mecze w 1981 roku z Japonią podczas tournee w tym kraju. Co ciekawe, wybitny  obrońca łódzkiego klubu aż pięć razy zasiadał na ławce trenerskiej ŁKS-u, a ostatni raz w 2011 roku.

Pomocnicy

Tomasz Wieszczycki – Wychowanek ŁKS-u Łódź, dla którego rozegrał 248 spotkań i strzelił 60 bramek. W barwach łodzian zadebiutował już jako 17-latek w 1988 roku. Podczas swojej piłkarskiej kariery w Łodzi zdobył z tym klubem brązowy medal w rozgrywkach ekstraklasy w sezonie 1992/1993 oraz mistrzostwo Polski w kampanii 1997/1998. Grał w Pucharze Zdobywców Pucharów w 1994/1995, a także w eliminacjach do Ligi Mistrzów w 1998/1999 i w Pucharze UEFA w 1998/1999. Dla reprezentacji grał w latach 1994–2000 i przez ten okres wystąpił w 11 spotkaniach, strzelając trzy bramki, zdobył również srebrny medal na igrzyskach olimpijskich w 1992 roku w Barcelonie. Piłkarską karierę Wieszczycki zakończył w 2004 roku w Dyskoboli Grodzisk Wielkopolski.

Wiesław Jańczyk – Zawodnik łódzkiego klubu w latach w 1952–1959. Odniósł niesamowite sukcesy w tym złotym okresie dla łodzian. Wicemistrzostwo Polski w 1954 roku, brązowy medal mistrzostw Polski i Puchar Polski w 1957 roku, a także mistrzostwo Polski w 1958 roku. Dla ŁKS-u Wiesław Jańczyk rozegrał 118 spotkań i strzelił cztery bramki, a w reprezentacji Polski zagrał w jednym spotkaniu w 1957 roku przeciwko Bułgarii. Co ciekawe, Wiesław Jańczyk był również koszykarzem łódzkiego klubu w latach 1951–1956. Zdobył nawet mistrzostwo Polski w 1953 roku.

Władysław Soporek – Kolejna legenda ŁKS-u z lat 50. w naszym zestawieniu. Władysław Soporek występował w barwach łódzkiego klubu w latach 1953–1960 był najlepszym strzelcem łodzian w 1954, 1956, 1957, 1958 i 1959 roku, a w mistrzowskim sezonie w 1958 roku był również królem strzelców ekstraklasy z dorobkiem 19 bramek. Oprócz wspomnianego mistrzostwa Polski zdobył także wicemistrzostwo Polski w 1954 roku, brązowy medal mistrzostw Polski oraz Puchar Polski w 1957 roku. Grał również w rozgrywkach Pucharu Europy w kampanii 1959/1960. W polskiej reprezentacji zagrał tylko dwa razy, a debiutował w 1957 roku w spotkaniu z Bułgarią. W barwach ŁKS-u rozegrał 161 spotkań, strzelając 77 bramek.

Jacek Ziober – Wychowanek ŁKS-u Łódź, dla którego rozegrał 202 mecze i strzelił 26 bramek w okresie 1982–1990. W sezonie 1989/1990 najlepszy strzelec łódzkiej ekipy z dorobkiem dziewięciu bramek. Najlepszy polski piłkarz w 1990 roku według tygodnika „Piłka Nożna”. Dla reprezentacji Polski zagrał 46 razy i strzelił osiem bramek, a było to w latach 1988–1993. Karierę piłkarską zakończył w 1998 roku w amerykańskim Tampa Bay Mutiny. Jest też brązowym medalistą mistrzostw Europy do lat 18 rozgrywanych w 1984 roku w ZSRR.

 

Napastnicy

Władysław Król – Najlepszy strzelec w historii łódzkiego klubu – 104 bramki w rozgrywkach ekstraklasy i prawie 220 występów na tym poziomie rozgrywkowym. W barwach ŁKS-u Łódź grał w latach 1928–1946, stając się symbolem łodzian. Dla polskiej kadry zagrał czterokrotnie i strzelił dwie bramki, brał także udział w eliminacjach do mistrzostw świata w 1934 roku. Władysław Król jest też trenerską legendą łódzkiej drużyny. Poprowadził ŁKS Łódź do pierwszego w historii mistrzostwa Polski w 1958 roku, a rok wcześniej sięgnął z zespołem po Puchar Polski oraz brązowy medal mistrzostw Polski. Zasiadał najwięcej razy na ławce trenerskiej w historii klubu, bo aż sześciokrotnie.

Jerzy Sadek – Jeden z najlepszych napastników w historii ŁKS-u, dla którego zdobył 102 gole w 213 meczach. Grał także w zespole, gdy ten spadł z ekstraklasy do drugiej ligi. Przez dziesięć sezonów był najlepszym strzelcem łódzkiej ekipy, a w sezonie 1970/1971 został królem strzelców drugiej ligi z dorobkiem 15 bramek, czym w bardzo dużym stopniu przyczynił się do powrotu łodzian do elity. Dla piłkarskiej reprezentacji Polski zagrał 18 razy, strzelając sześć bramek. Zadebiutował w meczu przeciwko Szkocji w eliminacjach do mistrzostw świata w 1965 roku.

Komentarze
Kiwias (gość) - 5 lat temu

A gdzie Piotr Suski? Gdzie Mirosław Bulzacki?

Odpowiedz
(gość) - 5 lat temu

Tak jak pisałem w tekście wybór był bardzo ciężki i przy niektórych pozycjach miałem duży mętlik w głowie. Pewnie przy innych drużynach też tak będzie. Każdy ma prawo się nie zgadzać z tym wyborem. Pozdrawiam

Odpowiedz
Zgr1908 (gość) - 5 lat temu

Ale błędy ŁKS zdobył puchar Polski w 1957 a Junesse było klubem Z Luksemburga, i gdzie w 11 ŁKS jest Stan Terlecki i Mark Saganowski ?

Odpowiedz
(gość) - 5 lat temu

Owsze przy nazwie klubu popełniłem błąd za co przepraszam,ale w 1957 jest zaznaczone, że ŁKS zdobył Puchar Polski. Co do S.Terleckiego zastanawiałem się nad nim, a nad Zioberem, lecz wybrałem tego drugiego. Saganowski no błagam przecież Sadek i Król to są legendarni napastnicy ŁKS-u najlepsi strzelcy w historii klubu. Nie umniejszam Saganowskiemu, ale do tej wspomnianej dwójki uważam, że sporo mu brakuje. Pozdrawiam

Odpowiedz
Dodaj komentarz

Zapraszamy do kulturalnej dyskusji.

Najnowsze