Winni są Polacy, nie Howard Webb!

Od tego meczu minęło już trochę czasu. Na temat decyzji sędziego powiedziano i napisano już niemal wszystko. Większość ekspertów twierdzi, że rzeczywiście Lewandowski faulował przeciwnika, jednak sędzia nie miał prawa dyktować rzutu karnego – postąpił nie fair, postąpił niezgodnie z duchem piłki nożnej. Sam zastanawiam się, co tak naprawdę zadecydowało, że w tej 93 minucie Howard Webb wskazał ręką na „wapno”.

Teoria 1: „Daję byś dał” – nasz klient nasz pan.

Korupcja na Mistrzostwach Europy? Niewykluczone, aczkolwiek mało prawdopodobne. Polacy nie mają wątpliwości, że za podyktowanie tego rzutu karnego na konto bankowe pana Webba wylądowała pewne suma pieniędzy. Patrząc na to z boku nie ma to najmniejszego sensu. Owszem oglądając bodajże ostatnie 20 minut meczu wydawało mi się, że sędzia jest lekko przychylny gospodarzom turnieju. Dyktowane faule, za „przewinienia”, których według mnie nie było i zupełnie odwrotna sytuacja – brak reakcji przy ostrej grze Austrii. Z kolei uznana bramka Rogera, który na dobrą sprawę był na spalonym. Gdyby mecz rzeczywiście był sprzedany jego obraz wyglądałby zupełnie inaczej, od początku do samego końca. A poza tym, czy sędzia czekałby do ostatniej chwili, by „zadać cios w plecy” Polakom? Skąd pan Webb mógł wiedzieć, że akurat w 93 minucie pod bramką Artura Boruca ostro się zakotłuje i będzie okazja do podyktowania karnego z przysłowiowego kapelusza?

Teoria 2: To niesprawiedliwe, czyli „jesteście gospodarzami, coś Wam się należy”.

Austria grała o wszystko. Porażka równałaby się z pożegnaniem  turnieju, co oznaczałoby, że żaden z gospodarzy (Szwajcaria odpadła wcześniej) nie znalazłby sie w ćwierćfinale Euro. Czyżby pan Webb chciał się stać narodowym bohaterem Austriaków? „Przegrywacie, co równoznaczne jest z tym, że odpadacie z Mistrzostw. Dalsza runda bez gospodarzy? Nie, nie mogę na to pozwolić” – czy tak myślał Howard Webb podczas tego pojedynku? Nie, z pewnością w głowie jednego z najlepszych sędziów w Anglii nie tłoczyły się takie myśli.

Teoria 3: To piłka nożna, a nie zapasy panie Lewandowski!

Według mnie najbardziej prawdopodobna teoria. Większość przyzna, że Mariusz Lewandowski ewidentnie przytrzymywał napierającego przeciwnika i Austriakom należała się „jedenastka”. To, że sekundy dzieliły nas od końca spotkania nie znaczy, że „Lewy” mógł pozwolić sobie na zapasy z rywalem. Może niesłusznie ten rzut wolny poprzedzający faul Polaka był powtarzany, ale o tym, że nasz defensywny pomocnik faulował jestem niemal przekonany.

Jak już wspomniałem Howard Webb mógł nie dyktować tego karnego, ale to zrobił i nie możemy mieć do niego pretensji. Wyrzuty czynić możemy jedynie naszym zawodnikom, którzy nie potrafili choćby dwukrotnie pokonać bramkarza reprezentacji Austrii, a na dodatek przegrali z „kadrą B” Chorwacji. To nasi reprezentacji są sobie winni, że trzeci raz z rzędu żegnamy się z wielkim turniejem już w fazie grupowej. Ale Polak ma to do siebie, że lubi winą obarczyć kogoś innego.