Manchester United 8:2 Arsenal Londyn

Od pierwszego gwizdka sędziego przez pierwsze kilka minut tempo spotkania dyktowała drużyna Fergusona. Spokojne podania zaowocowały zrywem już po trzech minutach gry. Cleverley dostał piłkę z prawej flanki, lecz znalazł się w niezbyt wygodnej pozycji i oddał słaby strzał. Piłka przeleciała obok bramki Szczęsnego. Chwilę później pokonać golkipera spróbował Rooney, lecz jego miękkie uderzenie nie stanowiło żadnego problemu. United grało dość wysoko i miało możliwości, by rozwinąć skrzydła. Można było zauważyć sporo crossowych podań, chociażby do Welbecka w 7. minucie, kiedy urwał się on obrońcom, lecz oddał słaby strzał.

Przez pierwszy kwadrans Arsenal prezentował się tak, jak do tej pory w tym sezonie, czyli słabo. Welbeck nie cieszy się opinią gracza światowej klasy, lecz defensorów „The Gunners” mijał z łatwością. Już na początku nie obyło się również bez kontrowersji. Rooney, w wyniku pressingu ze strony obrońcy gości, stracił równowagę w polu karnym rywala. Sędzia spotkania, Howard Webb, ani myślał o wskazaniu na „wapno”. Nie wahał się jednak pokazać żółtej kartki Arszawinowi, który w trakcie walki o piłkę mocno kopnął Jonesa.

Arsenal nieco przebudził się w 17. minucie, kiedy ruszył z kontrą. Nic groźnego jednak z niej nie wynikło, gdyż nikt nie domknął dośrodkowania Van Persiego. Piłka krążyła jeszcze wokół pola karnego gospodarzy, a akcję zakończył Rosicky. Futbolówka zdecydowanie minęła bramkę, lecz po drodze trafiła zawodnika United, co poskutkowało rzutem rożnym, którego goście dobrze nie rozegrali. Drużynie Wengera brakowało nieco polotu, podopieczni Fergusona dobrze chronili otoczenie bramki De Gei, przez co Arsenal nie radził sobie ze skutecznym dośrodkowywaniem. United za to nie miało z tym żadnych problemów.

W 22. minucie stało się to, co można było przewidzieć po dotychczasowym przebiegu meczu. Dośrodkowanie Evry w pole karne zostało wybite przez obrońcę. Futbolówka spadła jednak pod nogi Andersona, który bez problemów przelobował ją w pole karne nad innymi zawodnikami. Chociaż Welbeck był kryty, mimo tłoku piłka zdołała się jeszcze odbić od ziemi, a napastnik United z najbliższej odległości posłał ją głową obok Szczęsnego.

Jeżeli kibice United mogli mieć pretensje o to, że sędzia nie przyznał karnego za domniemany faul na Rooneyu – mogą być źli, że wskazał na „wapno” po tym, jak Evans wywrócił w biegu Walcotta. Zdania w tej sprawie mogą być podzielone. Po pięciu minutach od straty bramki Arsenal mógł odrobić stratę. Do piłki podszedł Van Persie. De Gea wyczuł jednak jego intencje i bez żadnych problemów obronił płaski strzał. Tymczasem sytuacja zmieniła się w sposób niemal dramatyczny.

Piłka powędrowała z lewej flanki w pole karne Arsenalu, jednak została wybita tuż przed nie. Tam znalazł się jednak Young, który opanował futbolówkę, prostym zwodem zmylił defensora i mniej więcej z siedemnastu metrów posłał piłkę prosto w okienko bramki Szczęsnego. United poszło za ciosem, co skończyło się szałem radości na Old Trafford. „The Gunners” spróbowali odpowiedzieć, lecz De Gea znów popisał się świetnymi paradami. Co tu dużo mówić – piłka wędrowała sprzed pola United na pole Arsenalu. Dobrze porozumiewał się duet Rooney – Welbeck, a na medal spisywała się też linia pomocy.

W 35. minucie boisko opuścił jeden z bohaterów pierwszej połowy, Danny Welbeck. Prawdopodobnie złapał go skurcz, może stało się coś poważniejszego, a sprawa skomplikowała się na tyle, że zastąpił go Hernandez. Napastnik zszedł do tunelu oklaskiwany przez licznie zebranych sympatyków gospodarzy. United miało jeszcze dobre sytuacje. Na przykład cztery minuty później Nani egzekwował rzut wolny z bliskiej odległości od pola karnego. Przestrzelił jednak i to sporo nad bramką. Niecałe sześćdziesiąt sekund później sytuacja znowu się powtórzyła. Za swój faul Jenkinson został ukarany żółtą kartką. Rooney podjął się egzekwowania rzutu wolnego. Króciutko zagrał do stojącego obok Younga, ten krótko odegrał, a napastnik potężnie, z małego rozbiegu, posłał piłkę nad murem – prosto w okienko bramki. Szczęsny zdołał dotknąć piłki, lecz zmiana jej trajektorii była już zbyt trudna.

W trzeciej minucie doliczonego czasu gry Walcott dał jeszcze nikłą, ale zawsze nadzieję dla gości. Dostał on dobre podanie w tempo od Rosicky’ego i pokonał De Geę prostym strzałem między nogi. Mimo wszystko, Manchester przez całą pierwszą połowę robił swoje. Można powiedzieć, że gdyby Howard Webb zakończył już spotkanie, nikt nie miałby wątpliwości, że trzy punkty powędrowałyby do drużyny lepszej. To była jednak tylko wersja demo emocji, które nastąpiły na Old Trafford po przerwie.

Trzy minuty po wznowieniu gry United przeprowadziło akcję, która mogła przynieść kolejną bramkę. Na prawej flance dobrze przedarł się Nani, podana w pole karne piłka została odegrana pod nogi niekrytego Younga. Były pomocnik Aston Villi oddał strzał, lecz futbolówka została odbita przez Szczęsnego, a dobitki niewykorzystano. W 53. minucie Arsenal wreszcie przeprowadził przemyślaną akcję. Rosicky dośrodkował w pole karne, a piłkę wolejem uderzył Van Persie. Czujność zachował jednak De Gea. Niedługo później dobre podanie otrzymał Arszawin, dzięki czemu mógł zejść w pole karne gospodarzy. Naciskany przez obrońców oddał jednak przeciętny strzał i skończyło się na rzucie rożnym.

W 59. minucie gospodarze popisali się składną grą w obrębie pola karnego Arsenalu. Cleverley zagrał z Hernandezem klepką i znalazł się przed bramkarzem. Mimo dobrej pozycji, oddał słaby strzał, który obronił Szczęsny. Arsenal podczas tej akcji pozwolił swojemu rywalowi na wiele swobody. A na tym się nie skończyło. United grało bardzo wysoko i wkrótce, gdy zakotłowało się w polu karnym, gdyby tylko Nani sięgnął piłki, mogłoby być 4:1. Presja rosła, defensywa „The Gunners” popełniała coraz więcej błędów. Faul Djourou na Rooneyu skończył się żółtą kartką, a Anglik wkrótce wykonywał rzut wolny z podobnej odległości, co w pierwszej połowie, gdy zdobył gola. W 65. minucie również pokonał bramkarza – był to prawie bliźniaczy gol, przy takim samym rozegraniu ze stojącym obok pomocnikiem, z tym że napastnik posłał „rogala” w inną niż wtedy stronę. Spadająca piłka, uderzona obok muru, spełniła swoje zadanie.

Dwie minuty później – nawet trudno to opisać – Arsenal został praktycznie rozgromiony. Nani wyszedł na czystą pozycję, złapał Szczęsnego na wykroku i z prostego podbicia bez problemów pokonał bramkarza. Dawno Old Trafford nie widziało takiego widowiska. W 69. minucie Rooney mógł skompletować już hat-tricka. Posłał z dystansu trudną piłkę, można powiedzieć  – nieco zawieszoną w powietrzu – lecz trafiła ona w słupek. Niedosyt na trybunach poprawił świeżo wprowadzony na boisko Park Ji-Sung. Odnalazł się w polu karnym, dostał świetną piłkę od kolegi i płaskim strzałem umieścił ją w siatce. To, że Koscielny mógł zdobyć bramkę na 2:6 po dośrodkowaniu z rzutu rożnego, chyba ani nie zmartwiło United, ani nie dodało otuchy gościom. Zresztą, po tym meczu dla Arsenalu nie istnieje żadne wytłumaczenie, chyba że za wszystko obarczyć odejścia Fabregasa i Nasriego. Arsenal zrobił jednak swoje i tego gola zdobył. Niedługo później Van Persie znalazł się blisko bramki, dostał piłkę i potężnie uderzył nie do obrony.

Kibice United mogli trochę przycichnąć, może ostudziła się nieco gra, lecz wszystko znów uległo zmianie, gdy dostrzeżony został wychodzący na pozycję Hernandez. Jenkinson wzmógł pressing na rywalu, wytrącił go z równowagi, Howard Webb podyktował rzut wolny i ukarał piłkarza drugą żółtą kartką – odsyłając go tym samym do szatni. Futbolówkę znów uderzał Rooney, lecz tym razem przeleciała ona nad bramką.

Hat-trick dla reprezentanta Anglii się odwlekał, lecz jak to mówią – co się odwlecze… Walcott popełnił faul we własnym polu karnym i tak oto bohater ostatniej minuty pierwszej połowy dał Rooneyowi szansę. Napastnik podszedł do „wapna” i pewnie, płaskim strzałem, pokonał Szczęsnego. Polski bramkarz rzucił się w zupełnie inną stronę.

Spotkanie wkrótce wkroczyło w doliczony czas gry. Również i wtedy Arsenalowi został zadany cios – właściwie już nokautujący. Young dostał dobre podanie i w swoim stylu, wysokim strzałem, zdobył gola na 8:2. A to nie było ostatnie uderzenie ze strony Manchesteru. To, co się stało na Old Trafford, przeszło najśmielsze oczekiwania. Arsenal przeżył chyba największe upokorzenie za całej kadencji Wengera. Jak tak dalej pójdzie, być może ostatniej – chociaż Francuz już przyznał w tym sezonie, że nie zamierza rezygnować. Kto wie, jakie nasuną mu się teraz przemyślenia. Można było przewidywać pogrom, wysokie 3:0. Czy ktoś spodziewał się dziesięciu bramek? Wyniku 8:2? Niektórym nadal może być ciężko w to uwierzyć, lecz stało się. Manchester United swą koncertową grą zdmuchnął rywala.

Arsenal Manchester United