I znowu zbaczamy nieco z egzotycznego kursu. Austria to jednak sam środek Europy – do tego kraj, który w swojej historii wyraźnie zaznaczał swoją obecność na futbolowej mapie świata. Ostatnimi czasy kraj Mozarta próbuje nawiązać do czasów piłkarskiej świetności...
…co wychodzi całkiem nieźle. Austria zajmuje obecnie czternaste, najwyższe w swojej historii miejsce w rankingu FIFA. Nie znaczy to oczywiście, że żyjemy w czasach najlepszej reprezentacji w historii narciarskiego kraju. Zanim utworzono ranking FIFA, jedynym odnośnikiem był mocno matematyczny ranking Elo. Austria była w nim przez długi czas na pierwszym miejscu – rzecz działa się jednak w latach 30. XX wieku (począwszy od 1934 roku). W ramach ciekawostki – Polska była najmocniejszą kadrą świata wg rankingu Elo w 1972 roku. Obecnie Austria ma w posiadaniu jedną bardzo groźną broń – Davida Alabę, jednego z najlepszych piłkarzy na świecie. Czy możemy w przyszłości doczekać się zawodników podobnej klasy? Przekonajmy się.
1) Marcel Sabitzer (Red Bull Lipsk, 21 lat)
Austriacki CR7. Jak się okazuje, nie tylko w Polsce lubimy takie porównania. Sabitzer od lat ma opinię wielkiego talentu. Jako szesnastolatek zadebiutował w austriackiej Bundeslidze, w barwach Admiry Wacker. W wieku lat osiemnastu po raz pierwszy założył czerwoną koszulkę reprezentacji. Do dziś uzbierał w jej barwach dwanaście występów. Rok temu Sabitzer zamienił Rapid Wiedeń na Red Bull Lipsk, który od razu wypożyczył go do mistrza Austrii z Salzburga, należącego do tej samej grupy kapitałowej. Tam Sabitzer pokazał pełnię swoich umiejętności – osiemnaście bramek w sezonie ligowym to jak na skrzydłowego znakomity wynik. Obecne rozgrywki rozpoczął w swoim macierzystym klubie w 2. Bundeslidze. Jeśli Lipsk i tym razem nie awansuje do najwyższej klasy rozgrywek w Niemczech, Austriak powinien rozejrzeć się za nowym klubem, żeby się dłużej nie marnować.
2) Valentino Lazaro (Red Bull Salzburg, 19 lat)
Kolejny skrzydłowy, kolejny ze „stajni” Red Bulla, kolejny uznawany za wielki talent. Przedstawiciel typowej rodziny „multikulti”. Ojciec Valentino pochodzi z Grecji, mama jest Angolijką. Jakie są największe atuty nastolatka? Przede wszystkim szybkość – Lazaro dysponuje takim przyspieszeniem, że potrafi zgubić obrońcę na kilku metrach, nie potrzebuje wielkiej przestrzeni (choć ta mu oczywiście pomaga), by rozwinąć ogromną prędkość. Ma nieźle ułożoną stopę, potrafi wygrywać pojedynki jeden na jeden. Innymi słowy Austriak należy do tej grupy zawodników, dla której najczęściej przychodzi się na stadion. Jeśli wszystko będzie szło po myśli Austriaków, to trójka Lazaro–Alaba–Sabitzer może być w przyszłości koszmarem każdej defensywy na świecie.
https://youtu.be/4NJ4CNwBMt0
3) Louis Schaub (Rapid Wiedeń, 20 lat)
O umiejętnościach dwudziestoletniego pomocnika mogli się przekonać obserwatorzy Rapidu w eliminacjach Ligi Mistrzów. Austriakom nie udało się co prawda przejść Szachtara, ale Schaub należał do tych, którzy zostawili po sobie najlepsze wrażenie. Bramka w rewanżu, dwie we wcześniejszej rundzie. Wszystkiego tego dokonał zawodnik, który powinien dziękować za odrobinę szczęścia w potwornej życiowej tragedii – gdy miał osiem lat, doznał bardzo poważnych obrażeń w wypadku samochodowym, w którym zginął jego ojciec, Fred Schaub. Louis nie zadebiutował jeszcze w dorosłej reprezentacji, z całą pewnością stanie się to jednak już w najbliższym czasie. Wartym podkreślenia jest, że piłkarz urodził się w niemieckiej Fuldzie, jego ojciec był niemieckim piłkarzem, on jednak od najmłodszych lat kariery reprezentował Austrię (już w kadrze U-15).
https://youtu.be/NdFXi-nxtEY
4) Alessandro Schöpf (1. FC Nurnberg, 21 lat)
Kolejny pomocnik. Austriacy wydają się być zabezpieczeni na lata w tej formacji. Schöpf przeszedł przez wszystkie szczeble akademii Bayernu Monachium, począwszy od drużyny do lat 16, na rezerwach kończąc. Od roku reprezentuje Norymbergę, gdzie jest podstawowym zawodnikiem. Alessandro to kolejny szybkościowiec, który jednak potrafi grać również w destrukcji – docelowo to raczej „ósemka”, nie skrzydłowy. Dużą zaletą zawodnika jest obunożność – ta cecha jest teraz w cenie. Schöpf należy do najważniejszych graczy reprezentacji młodzieżowej Austrii, jeśli wraz z klubem uda mu się awansować do Bundesligi, powinien szybko wskoczyć do dorosłej kadry.
5) Michael Gregoritsch (HSV Hamburg, 21 lat)
Jakby mało było austriackich zawodników ofensywnych, mam dla Was dla odmiany… napastnika. Nie wiem, jak trenerzy kadry mają zamiar ich wszystkich pomieścić, może zdecydują się na taktykę 2–5–3? Mówiąc poważnie, Gregoritsch to klasyczny wysoki napastnik. Docelowo ma zastąpić w kadrze Marka Jankę, którego przypomina parametrami, nie przypomina jednak jak dotąd skutecznością. Mierzący niemal dwa metry Gregoritsch dobrze gra tyłem do bramki, umie się zastawić w polu karnym, do tego jak na swój wzrost jest całkiem szybki. W klubach często gra na skrzydle, nie ma się jednak co oszukiwać – w reprezentacji nie miałby na to szans, dlatego już w młodzieżówce gra jako „dziewiątka”. Dużym atutem zawodnika jest klub – Hamburg ma tak potężne problemy, że młody Austriak gra dużo, jest pierwszym wchodzącym z ławki. Doświadczenie na poziomie Bundesligi zawsze się przyda, zapewne już niebawem zobaczymy go w czerwonej koszulce dorosłej reprezentacji Austrii.
