Jakub Sofiński

Ekstraklasa coraz ciekawsza

Faworyci zawodzą, w tabeli robi się coraz ciaśniej

26 sierpnia 2018 Ekstraklasa coraz ciekawsza
Dariusz Skorupiński

Sobota przyniosła nam dwa zwycięstwa drużyn pretendujących o miejsca na ligowym podium: Wisły Kraków i Lechii Gdańsk. W tej sytuacji pod ścianą znaleźli się faworyci. Lech, Legia i Jagiellonia rozegrały trzy całkowicie odmienne mecze, jednak żaden klub nie poradził sobie z presją.

Udostępnij na Udostępnij na

Cenne zwycięstwo beniaminka

W Białymstoku zobaczyliśmy ciekawy, wyrównany mecz. Beniaminek z Legnicy nie przestraszył się wicemistrza Polski i wyszedł na murawę, chcąc walczyć o zwycięstwo jak równy z równym. Oba zespoły prezentowały podobny styl gry, oparty na uważnym ataku pozycyjnym i niskim ustawieniu w obronie.

Po pierwszej połowie, zakończonej bezbramkowym remisem, nieco lepsze wrażenie sprawiała Jagiellonia. Widać było, że „Jaga” ma lepszych zawodników i łatwiej jest jej dostać się pod pole karne rywala. W 23. minucie mocniej zabiło serce kibiców gospodarzy, kiedy strzał Pospisila trafił w słupek. Trzy minuty później z kolei gorąco było pod bramką Jagiellonii, jednak błąd defensorów naprawił Kelemen, wychodząc przed pole karne i przecinając groźną, prostopadłą piłkę. Miedź szukała swoich szans po strzałach z dystansu i stałych fragmentach gry, z trudem rozbijając ataki rywali.

Druga połowa przyniosła nam więcej akcji ofensywnych niż pierwsza, choć nadal gra była bardzo wyrównana. W 68. minucie Jagiellonia zagrała swoją firmową akcję: jeden z piłkarzy środka pola posłał piłkę na skrzydło do Novikovasa, ten obsłużył podaniem Bezjaka, który bez problemu wykończył akcję. Miedź imponowała ofensywnym nastawieniem, przez co w ciągu kolejnych dziesięciu minut dwa gole zdobył Forsell, na co gospodarze odpowiedzieli jednym trafieniem Romanczuka. Drużyna z Legnicy dalej chciała grać o pełną pulę, co przyniosło skutek. Na trzy minuty przed końcem podstawowego czasu gry dobrze spisujący się w tym spotkaniu Augustyniak przyjął piłkę od jednego z kolegów i strzelił zwycięską bramkę.

Mimo porażki Jagiellonia może z optymizmem patrzeć w przyszłość, bo pokazała dobry futbol i wypadła dużo lepiej niż Lech i Legia. Warto odnotować też debiut Justasa Lasickasa, który może stanowić zapowiedź pojawienia się nowej młodej gwiazdy na białostockim firmamencie.

Legia na deskach w derbach Mazowsza

Ekstraklasowe derby Mazowsza były trzecim spotkaniem Ricardo Sa Pinto w roli trenera Legii i można było się spodziewać, że zobaczymy pierwsze efekty jego ponadtygodniowej pracy z drużyną. Tymczasem jednak byliśmy świadkami gry wcale nie lepszej niż za kadencji Deana Klafuricia. Dobrze prezentowali się od pierwszych minut płocczanie, grając szybką, ofensywną piłkę i już w 10. minucie obejmując prowadzenie. Potem bronili wyniku, wpuszczając legionistów na własną połowę i obnażając ich słabości. Przypominało to trochę mecz ze Spartakiem w Trnavie: Legia grała wolno, przewidywalnie, bez pomysłu na rozegranie. Wisła panowała nad spotkaniem, czytała grę Legii niczym otwartą księgę i na przerwę schodziła z dwubramkowym prowadzeniem po przepięknym uderzeniu Dominika Furmana z rzutu wolnego.

Po przerwie gra Legii uległa nieznacznej poprawie, ale co z tego, kiedy już w 3. minucie drugiej połowy Ricardinho odebrał miejscowym nadzieję na korzystny rezultat, podwyższając wynik na 3:0. Podopieczni Dariusza Dźwigały byli skuteczni i do bólu konsekwentni, wobec czego Legia była bezradna. Dowodem tego były liczne faule popełniane przez piłkarzy stołecznego klubu. Po jednym z nich drugą żółtą kartkę obejrzał Astiz, z kolei w innej sytuacji arbiter podyktował „jedenastkę” dla gości, którą na gola zamienił Varela. Marnym pocieszeniem dla warszawiaków był pierwszy gol Carlitosa z rzutu wolnego w barwach Legii. 1:4 po fatalnej grze to wynik, którego trzeba się wstydzić. Jeżeli za tydzień legioniści zaprezentują się podobnie jak dziś, trudno będzie wywieźć korzystny rezultat nawet z boiska przedostatniej w tabeli Cracovii.

Lider zdetronizowany

Przed spotkaniem głównym tematem rozważań przedmeczowych był nie przebieg meczu, lecz ustawienie, jakie zastosuje trener Ivan Djurdjević. Wobec kontuzji Thomasa Rogne i pięciu straconych goli przez Lecha w meczu z Wisłą niektórzy sądzili, że drużyna z Poznania przejdzie na ustawienie z czwórką obrońców. Mimo to na mecz z Zagłębiem lechici wyszli w ustawieniu 3-4-3 z Orłowskim w miejsce Rogne i Wasielewskim na wahadle.

Lech od początku zdominował gospodarzy, za to pierwszą groźną okazję wykreowało Zagłębie. W 15. minucie świetnie zachował się najpierw Jagiełło, wykonując precyzyjne, penetrujące przestrzeń między obrońcami podanie, a potem Janoszka, mijając Putnockiego i umieszczając piłkę w siatce. Od tego momentu podopieczni Mariusza Lewandowskiego bronili wyniku, a Lech próbował stwarzać sobie sytuacje bramkowe, co przychodziło mu z wielkim trudem. Przy rozegraniu brakowało ruchu, a współpraca na bokach nie wyglądała tak dobrze jak wcześniej. Pierwsza groźna sytuacja nastąpiła w 33. minucie, kiedy po bardzo dobrym, otwierającym podaniu Cywki oddał strzał Pedro Tiba. Po raz kolejny były piłkarz Wisły dał o sobie znać zaraz po przerwie, zdobywając gola dającego wyrównanie. Niedługo dane było się cieszyć gościom z remisu, ponieważ już cztery minuty później po rzucie rożnym gola zdobył Tuszyński. Ponownie w tym spotkaniu lubinianie oddali inicjatywę, ale tym razem nie byli w stanie tak skutecznie kasować ataków rywali jak na początku. Gra Lecha z kolei zyskiwała z czasem na płynności, ale świetnie spisywał się dziś duet stoperów: Dąbrowski – Guldan, nie pozwalając dochodzić napastnikom z Poznania do pozycji strzeleckich. To głównie im „Miedziowi” zawdzięczają zwycięstwo nad Lechem. Z kolei przed 7. kolejką przed serbskim szkoleniowcem „Kolejorza” stoi wiele pytań, na które ten będzie musiał znaleźć odpowiedź, nim będzie za późno.

Jagiellonia Białystok Lech Poznań Legia Warszawa Ricardo Sa Pinto

Dodaj komentarz

Zapraszamy do kulturalnej dyskusji.

Najnowsze