Tam też kopią: Wyspy Owcze

Ostatnio w naszym cyklu pojawiały się raczej kraje leżące w Azji i Afryce. Tym razem przeniesiemy się nieco bliżej, na Stary Kontynent. Wiele mówi się o tym, że geografia futbolu powoli się zmienia, a poziom w całej Europie powoli się wyrównuje. Boleśnie odczuwają to polskie kluby. Pogromcy z kraju, o którym mowa, na szczęście jeszcze nie znaleźli. Chodzi o Wyspy Owcze, państwo liczące zaledwie niecałe 50 000 mieszkańców.

Udostępnij na Udostępnij na

Wyspy Owcze to archipelag wysp wulkanicznych, częściowo zależny od Danii. Pierwsi mieszkańcy pojawili się tam podobno już w VII wieku. Około stu lat później terytorium to zajęli z kolei wikingowie. Od 1035 roku Wyspy Owcze całkowicie podległe były Norwegii, a od 1380 – Danii. W XIX stuleciu otrzymały częściową autonomię, ale nadal związek tego państwa z Danią jest bardzo duży. Duński jest jednym z dwóch urzędowych języków Wysp. Pierwszym jest farerski, którym posługuje się największa część mieszkańców. Wyspy Owcze mają również dwóch deputowanych w duńskim parlamencie, a Dania decyduje o polityce zagranicznej, obronnej i konstytucyjnej tego kraju. Stolicą państwa jest Thorshavn, w której mieszka aż 1/4 populacji Wysp Owczych i prawie wszyscy z przebywających tam imigrantów. Większość Farerczyków zajmuje się rybołówstwem, jest to bowiem główny zawód w tym kraju. Nieodłączną częścią farerskiej tradycji jest polowanie na grindwale, czyli gatunek wielorybów. Z nich też spożywają tłuszcz i mięso.

Stadiony na Wyspach Owczych są położone zazwyczaj w bardzo malowniczej okolicy (fot. Ask.com)

Piłka nożna jest tam najpopularniejszym sportem. Z kolei wyścigi łodzi wiosłowych stoją na drugim miejscu zaraz za futbolem. Piłkarska reprezentacja Wysp Owczych nieoficjalnie powstała już około 1930, a pierwsze spotkanie rozegrała na początku czerwca tegoż samego roku, kiedy to wygrała z Szetlandami 5:1. Jednak zarówno krajowa federacja, jak i FIFA nie uznaje spotkań rozgrywanych aż do 1988 roku, kiedy to Wyspy Owcze wstąpiły w jej szeregi. Pierwsze oficjalne spotkanie tego kraju rozegrane zostało 15 kwietnia 1989 roku, Wyspy Owcze wygrały wtedy z Kanadą 1:0.

Reprezentacja tego państwa nigdy nie zagrała w finałach mistrzostw świata i mistrzostw Europy. Za największy sukces w historii uważane jest zwycięstwo 1:0 nad Austrią, które reprezentanci Wysp Owczych odnieśli 12 września 1990 roku. Pierwszymi spotkaniami o punkty były spotkania w eliminacjach Euro 1992, kiedy to piłkarze z tego kraju zdobyli jedno oczko w pojedynku z Irlandią Północną. Również jeden punkt reprezentacja ta zdobyła w eliminacjach Euro 2004, a cztery lata wcześniej zyskała o dwa oczka więcej. Jedyne zwycięstwa zawodnicy z tego kraju odnieśli w eliminacjach Euro 1996, gdy dwukrotnie okazali się lepsi od San Marino. Podczas eliminacji do czempionatu w Austrii i Szwajcarii Wyspy Owcze poniosły 12 porażek i nie zdobyły ani jednego punktu. W Polsce i na Ukrainie piłkarze tego kraju także raczej się nie pojawią, ponieważ z pięciu rozegranych spotkań cztery razy przegrali i raz zremisowali.

Piłkarze Wysp Owczych przed jednym z meczów eliminacyjnych do Euro 2012 (fot. Football.fo)

W mistrzostwach świata zawodnicy z Wysp Owczych po raz pierwszy mogli zagrać w USA, ale nie zdołali awansować do turnieju finałowego, zajmując w grupie ostatnie miejsce. Cztery lata później było już nieco lepiej, gdyż reprezentacja tego kraju dwukrotnie pokonała Maltę. Najlepiej piłkarze Wysp Owczych spisali się w eliminacjach do czempionatu rozgrywanego w Korei i Japonii. Zremisowali 2:2 ze Słowenią, a także dwa razy ograli reprezentację Cypru. W eliminacjach mistrzostw świata w 2006 roku powiodło im się już nieco gorzej, gdyż wyłącznie jeden raz zdołali zremisować. Nie zagrali również w czempionacie na Czarnym Lądzie, a w eliminacjach zdobyli cztery punkty, pokonując 2:1 Litwę i dzieląc się punktami z Austrią.

Najbardziej znanym reprezentantem Wysp Owczych był chyba Jens Martin Knudsen. Rozegrał 65 spotkań w narodowej reprezentacji, co jest trzecim wynikiem w klasyfikacji największej liczby występów, a w kadrze narodowej grał od pierwszego oficjalnego spotkania. Reprezentacyjną karierę zakończył 14 maja 2006 roku, a przeciwnikiem Wysp Owczych była wtedy… Polska. W piłce klubowej nigdy nie wybył poza rodzimą ligę. Knudsen najbardziej znany był z noszenia podczas spotkań charakterystycznej, białej wełnianej czapeczki z powodu urazu, jakiego doznał w wieku 14 lat.

Jens Martin Knudsen w swojej charakterystycznej białej czapeczce (fot. Wikia.com)

Rozgrywki ligowe na Wyspach Owczych po raz pierwszy odbyły się w 1942 roku, a zgłosiły się wówczas do nich jedynie cztery zespoły (Ki Klaksvik, TB Tvoroyri, B36 Thorshavn i HB Thorshavn). Zwyciężyła wtedy ekipa Ki Klasvik, która łącznie ma na swoim koncie 17 mistrzostw kraju. Najwięcej, bo 21, ma jednak ekipa HB Thorshavn. Jej barw broni obecnie polski bramkarz, Marcin Dawid, który zazwyczaj miał pewne miejsce w składzie swojej drużyny. Bronił nawet w eliminacjach Ligi Mistrzów, lecz czempioni Wysp Owczych zostali wówczas wyeliminowani przez łotewskie Skonto Ryga. Bardzo rozpoznawalną postacią w tym kraju jest również Krzysztof Popczyński, który występował jako grający trener w trzech klubach tamtejszej ekstraklasy i zdobył mistrzostwo oraz puchar Wysp Owczych. W Polsce znany jest głównie z czasów gry w Hutniku Kraków. W europejskich pucharach kluby z tego kraju grają od 1992 roku, ale ani razu nie przeszły one gęstego sita kwalifikacji.

Podstawowe informacje o Wyspach Owczych:

Stolica: Thorshavn
Waluta: korona Wysp Owczych, korona duńska
Język oficjalny: farerski, duński
Ustrój polityczny: monarchia parlamentarna
Religia: luteranizm
Powierzchnia: 1399 km kw.
Liczba ludności: 48 778

Piłkarskie rekordy:

Najwięcej występów w reprezentacji: Oli Johannesen (83)
Najwięcej bramek w reprezentacji: Rógvi Jacobsen (10)
Miejsce w rankingu FIFA: 135
Międzynarodowy debiut: Islandia – Wyspy Owcze 1:0 (1988)
Najwyższe zwycięstwo: Wyspy Owcze – San Marino 3:0 (1995)
Najwyższa porażka: Jugosławia – Wyspy Owcze (1991), Rumunia – Wyspy Owcze (1992), Norwegia – Wyspy Owcze (1993) 7:0