Sylwetka reprezentacji Włoch

Włoski Związek Piłki Nożnej powstał już w 1898 roku, jednak narodowa reprezentacja pierwsze oficjalne spotkanie rozegrała dwanaście lat później. W maju 1910 roku w Mediolanie włoska drużyna bez kłopotów pokonała Francuzów 5:2. Włosi od początku przejawiali ogromny talent piłkarski. Liczne zwycięstwa sprawiły, że na Półwyspie Apenińskim futbol szybko stał się czymś nadzwyczajnym, ponadprzeciętnym. Popularność piłki nożnej w Italii wzrosła jeszcze bardziej po pierwszym znaczącym sukcesie reprezentacji, która w 1928 roku zdobyła brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie. Włoska reprezentacja nie wzięła udziału w pierwszych, historycznych Mistrzostwach Świata w 1930 roku. Squadra Azzurra z nawiązką wynagrodziła kibicom swoją nieobecność cztery lata później, kiedy finałowy turniej rozgrywany był…we Włoszech. W wielkim finale MŚ 1934 włoska reprezentacja pokonała po dogrywce Czechosłowację 2:1 i jako pierwsza europejska drużyna dostąpiła zaszczytu wzniesienia Złotej Nike. Do dzisiejszego dnia wiele osób uważa, że Włosi wywalczyli mistrzowski tytuł dzięki…Benito Mussoliniemu, który miał rzekomo, jako wielki duce, wpływać na sędziów i rezultaty spotkań. Trudno się zgodzić z takimi oskarżeniami skoro cztery lata później, już na neutralnym terenie, reprezentacja Włoch po raz drugi z rzędu triumfowała w światowym championacie. Tym razem Squadra Azzurra pokonała faworyzowanych Węgrów 4:2 w wielkim finale rozgrywanym w Paryżu.

W 1939 roku piłka nożna zeszła na dalszy plan, podobnie jak piękno, którym emanowała, łącząc przy tym miliony ludzi na całym świecie. Największy konflikt zbrojny w dziejach ludzkości sprawił, że futbol na ponad dziesięć lat praktycznie przestał istnieć. Znakomici piłkarze stracili szanse na rozwijanie swoich talentów, które często zostały bezwzględnie zmarnowane. Po II Wojnie Światowej piłkarska reprezentacja Włoch bardzo długo nie potrafiła odnaleźć dawnego blasku. Głęboki kryzys calcio trwał przez osiemnaście lat. W tym czasie zawodnicy z Półwyspu Apenińskiego fatalnie spisywali się zarówno na MŚ, jak i ME. Dość powiedzieć, że Squadra Azzurra na wielkich turniejach przegrywała ze światowymi słabeuszami tj. Chile, Korea Północna czy Szwajcaria, a kilka razy swoją przygodę z wielkim futbolem kończyła już w eliminacjach.

Przełom nastąpił dopiero w 1968 roku, kiedy reprezentacja Włoch po raz pierwszy w historii wywalczyła Mistrzostwo Europy. Azzurri znieśli Puchar Henriego Delaunaya przed własną publicznością, choć trzeba przyznać, że ich triumf był przypadkowy (więcej w artykule „EURO 1968-Kuriozalny turniej – przyp. red.). Wydawało się, że sukces na europejskim championacie będzie początkiem nowej, wielkiej ery włoskiej reprezentacji. Wprawdzie Italia w 1970 roku wywalczyła srebrny medal na Mistrzostwach Świata w Meksyku, to kolejne wielkie turnieje kończyły się bolesnymi porażkami, a rany goiły się bardzo długo. W 1982 roku włoski futbol ponownie znalazł się na piedestale, kiedy zespół prowadzony przez Enzo Bearzotiego w pięknym stylu wywalczył na hiszpańskich boiskach mistrzostwo świata. No kolejne osiągnięcia warte odnotowania Włosi musieli czekać do 1988 roku, kiedy ich reprezentacja dotarła do półfinału Mistrzostw Europy. Dwa lata później Squadra Azzurra wywalczyła brąz na światowym championacie. W 1994 roku reprezentacja Włoch ponownie zachwyciła piłkarski świat.  Niestety, Azzurri musieli przełknąć gorycz porażki w finale MŚ, w którym dopiero po rzutach karnych ulegli Brazylijczykom. Mimo wszystko srebrny medal został przyjęty w kraju jako ogromny sukces.

W kolejnych turniejach o najwyższej randze Włosi nie odegrali znaczącej roli. Dopiero w 2000 roku włoska reprezentacja wróciła na szczyt, lecz ponownie „do wierzchołka zabrakło jej zaledwie kilku metrów”. Tym razem Squadra Azzurra przegrała w finale EURO z Francją 1:2, po dogrywce. Wprawdzie Włosi mieli swoich rywali „na widelcu”, to w końcówce regulaminowego czasu gry zabrakło im koncentracji, a w dodatkowym czasie siły i taktycznej solidarności. W zeszłym roku Włosi zrewanżowali się Francuzom za porażkę z belgijsko-holenderskiego turnieju. Podopieczni Marcelo Lippiego pokonali „Trójkolorowych” w finale MŚ w Niemczech. Lippi, który stał się już trenerem-legendą, nie zdecydował się przedłużyć kontraktu z włoską federacją piłkarską. Szkoleniowiec wyszedł z założenia, że lepiej odejść w sławie, będąc wielbionym przez miliony. Miejsce Lippiego na stanowisku selekcjonera reprezentacji Włoch zajął niedoświadczony w tym fachu Roberto Donadoni, co spotkało się z dużym niezadowoleniem opinii publicznej i całego środowiska piłkarskiego na Półwyspie Apenińskim.

W eliminacjach do tegorocznych Mistrzostw Europy reprezentacja Włoch spisywała się przeciętnie i o turniejową przepustkę musiała walczyć do ostatniego spotkania. W końcowej tabeli swojej grupy eliminacyjnej Squadra Azzurra zajęła pierwsze miejsce, zostawiając za swoimi plecami Francuzów, Szkotów i Ukraińców. Mimo wszystko włoscy dziennikarze i kibice nie byli zadowoleni ze stylu gry, jaki prezentowali podopieczni Roberto Donadoniego, który często znajdował się „pod obstrzałem” krytycznych opinii. Na Półwyspie Apenińskim odczuwany jest „głód” kolejnego, wielkiego triumfu. Fani calcio mają nadzieje, że ich pupile będą w stanie powtórzyć osiągnięcie Francuzów, którzy dwa lata po wywalczeniu mistrzostwa świata wygrali mistrzostwa Starego Kontynentu. Reprezentacja Włoch posiada ogromny potencjał i wielkie indywidualności, co stawia ją w roli głównego faworyta do złotego medalu na austriacko-szwajcarskim turnieju. W kadrze Squadra Azzurra znajdują się nazwiska, które każdy kibic zna na pamięć – Buffon, Zambrotta, Pirlo, Gattuso, Del Piero, Toni. Pamiętajmy jednak, że najczęściej wygrywa zespół solidarny i dobrze zorganizowany, a z tym Włosi mieli duże problemy na najważniejszych turniejach. Historia uczy, że włoska reprezentacja po wielkich sukcesach odnotowywała na swoim koncie kilka lat posuchy. Czy tak będzie również i tym razem? Bardzo możliwe, że tak, ponieważ Włochom zaledwie trzy razy udało się na ME przebrnąć fazę grupową.

Federacja piłkarska

Data założenia związku: 1898
Data wstąpienia do FIFA: 1905
Adres strony www: www.figc.it
Obecny przewodniczący: Giancarlo Abete
Obecny mistrz kraju: Inter Mediolan
Obecna pozycja w rankingu FIFA: 3
Kod FIFA kraju: ITA

Informacje o kraju

Powierzchnia: 301 230 km2
Ludność: 58 103 033
Nazwa oficjalna kraju: Repubblica Italiana
Stolica: Rzym
Większe miasta: Florencja, Mediolan, Turyn
Waluta: euro
Domena internetowa: .it
Język urzędowy: włoski

Włochy