Costa Nhamoinesu był zdecydowanie najbardziej aktywnym piłkarzem Zagłębia w meczu z Lechią. Ciemnoskóry zawodnik biegał za dwóch, angażował się w akcje ofensywne, rządził w destrukcji, nie szczędząc ostrzejszych ataków przeciwnikom. Udany występ ukoronował zdobyciem bramki, która uratowała punkt dla przyjezdnej drużyny.
Czy jeden punkt, który wywieźliście z Gdańska, to sukces czy porażka?
Zawsze gramy o trzy punkty. Kiedy nie zdobywamy pełnej puli punktów, nie jesteśmy całkiem zadowoleni. Ale punkt to punkt, lepiej go mieć, niż nie mieć, każde oczko się liczy.
Jak oceniłbyś murawę stadionu Lechii? Wiele osób ostatnio narzekało na jej jakość.
Wiem, o czym mówisz. Momentami trawa odpada i przykleja się do korków. Nie wiem, jak to wszystko jest przygotowywane, jakość boiska to nie moja działka, ale zdecydowanie nie jest to najlepsza murawa, na jakiej grałem.
Widzieliśmy na boisku wiele agresji, sprzeczek, żółtych kartek. Czy czułeś się prowokowany przez gdańskich piłkarzy?
Nie powiedziałbym, że prowokowany, ale wiesz, jak to jest w takim spotkaniu. Dużo walki z obu stron, silne emocje, sędzia raz zagwiżdże, potem nie zagwiżdże i można się zdenerwować. Nie chodzi tu więc o prowokację, ale o styl gry, który wyzwala takie emocje.
Czy Twoim zdaniem rzut karny przyznany Lechii był zasadny?
Z tego, co widziałem, nie powinno być karnego. Piłka podskoczyła i uderzyła w rękę naszego zawodnika, ale jego intencją nie było dotknięcie futbolówki dłonią. Nie wiem, jak interpretował to sędzia, ale według mnie to nie był rzut karny.
Zdobyłeś dzisiaj bramkę. Nie jest to Twoje główne zadanie na boisku.
Moim zadaniem jest doprowadzenie mojej drużyny do zwycięstwa w każdym meczu. Czy to dzięki strzelaniu bramek, czy to dzięki dobrej obronie, czy to dzięki asystowaniu kolegom. Wszystko, co mogę zrobić, byleby koledzy z drużyny cieszyli się z maksymalnej liczby punktów.
