Koniec błękitnego snu

Pełny sektor gości oraz wiele osób, które przyjechały do Poznania i tutaj kupiły bilety – na takie wsparcie mogli w meczu z Lechem liczyć piłkarze Błękitnych. Godzinę przed meczem przed stadionem można było zobaczyć wielu kibiców w błękitnych szalikach, którzy mieszali się z fanami Lecha.

Lech ruszył z impetem, trzy sytuacje, po których gospodarze powinni wyjść na prowadzenie, nie przyniosły jednak gola. Chwilę później „Kolejorz” musiał przyhamować, a to za sprawą Błękitnych, którym udało się wyjść z własnej połowy, przedostać pod bramkę i strzelić gola. Bezcennym widokiem była z całą pewnością radość ławki rezerwowych, która niemal w całości wbiegła na boisko. Nie ma się co dziwić, w końcu historyczny sukces był na wyciągnięcie ręki.

To z całą pewnością podrażniło Lecha, który ruszył z impetem. Chyba kluczowym momentem w całym meczu była druga żółta, a w konsekwencji czerwona kartka dla Łukasza Kosakiewicza. Później gole Arajuuriego oraz Formelli ustawiły nieco mecz.

Należy podkreślić, że przez znaczną część drugiej połowy goście bronili się bardzo dobrze, aż do gola Dawida Kownackiego. Wiecej bramek w 90 minutach już nie było i sędzia zarządził dogrywkę. Jednak grający niemal cały mecz w osłabieniu II-ligowiec dzielnie bronił się na terenie wicelidera ekstraklasy. Dobrze to świadczy o Błękitnych, źle o Lechu, albo nawet o całym poziomie naszej ekstraklasy.

W dogrywce wydarzyło się to, co wydawało się nieuniknione. Czwarty gol dla Lecha stał się faktem i kwestia awansu była już niemal rozstrzygnięta. Po zmianie stron kolejnego gola dołożył Dawid Kownacki i Lech wygrał ostatecznie 5:1.

W finale Pucharu Polski Lech Poznań zagra z Legią Warszawa. Jednak mimo wszystko z tej edycji najbardziej zapamiętany Błękitnych, ich waleczność, ich serce do gry.

Błękitni Stargard Szczeciński Lech Poznań Puchar Polski