Tam też kopią: Andora

Andora ma swoją ligę, w której rywalizacja trwa już od 1996 roku. Kluby z tego górzystego kraju uczestniczą w europejskich pucharach, a reprezentacja rywalizuje z najmocniejszymi w kwalifikacjach do najważniejszych turniejów. Andorczycy zajmują w tym momencie 201. miejsce w rankingu FIFA, ale jak się okazuje, z europejskich zespołów niżej jest ekipa San Marino.

Drużyna narodowa

Debiut narodowej reprezentacji Andory miał miejsce 13 listopada 1996 roku. Wtedy w stolicy tego malutkiego kraju, mieście o nazwie tej samej co państwo, zespół Estonii skutecznie wybił z głowy Andorczykom piłkę nożną. Wynik 1:6 na własnym boisku z ekipą, której bliżej do outsiderów niż chociażby europejskich średniaków, chluby nie przynosił. Jednak honorowa bramka strzelona przez Pola była sygnałem, że Andora łatwo punktów oddawać nie zamierza.

Pierwsze mecze o stawkę nie przyniosły reprezentacji Andory punktów, ale też nie doszło do kompromitacji. Nikłe porażki z ówczesnymi mistrzami świata, którymi byli Francuzi, można było nawet traktować jako mały sukces. Gdyby nie rzut karny w meczu w Barcelonie, w której kraj z Pirenejów rozgrywał swoje mecze w roli gospodarza, bardzo możliwe, że Andora cieszyłaby się z remisu.

W 2000 roku Andora odniosła swoje historyczne pierwsze zwycięstwo. Rywalem była Białoruś i mimo że nie był to mecz o stawkę, to jednak mieszkańcy małego kraju mieli powody do dumy. W 2004 roku Andorczycy zdobyli pierwsze punkty w meczach o stawkę. 13 października tego roku Andora okazała się lepsza od Macedonii w eliminacjach do mistrzostw świata, a skromne zwycięstwo 1:0 zapewnił Marc Bernaus, wychowanek słynnej Barcelony. Późniejsze remisy z Finlandią u siebie i z Macedonią na wyjeździe pozwoliły Andorczykom po raz pierwszy zakończyć eliminacje ze zdobyczą punktową, lecz pięć punktów nie wystarczyło, żeby wyprzedzić choćby jednego rywala.

Rozgrywki ligowe

Najmocniejszym klubem z Andory jest zespół ze stolicy tego kraju, który od 1942 roku rywalizuje w lidze hiszpańskiej. FC Andorra przez długi czas grała w Segunda Division B, obecnie jednak ten klub nie radzi sobie najlepiej i rywalizuje w terytorialnej lidze kraju z Półwyspu Iberyjskiego. To właśnie z tego klubu wywodzi się większość reprezentantów kraju z Pirenejów.

Rozgrywki ligowe w tej górskiej krainie obejmują 14 klubów. Te zespoły tworzą dwie klasy rozgrywkowe, lecz wśród tej czternastki są też rezerwy czołowych drużyn, które nie mogą awansować do Primera Divisio. Pierwsza liga składa się z ośmiu drużyn, które po rundzie zasadniczej sezonu tworzą grupy mistrzowską i spadkową, ostatni zespół jest automatycznie zdegradowany, a siódma drużyna gra baraż o pozostanie w lidze.

Początek rozgrywek ligowych w Andorze miał miejsce w sezonie 1995/1996. Wtedy w lidze uczestniczyło 10 drużyn,  a wszystkie mecze były rozgrywane na tym samym stadionie. Pierwszym mistrzem został klub FC Encamp. W następnych latach w rozgrywkach ligowych zwyciężał klub CE Principat, który swoją dominacje potwierdzał też regularnym triumfem w rozgrywkach o puchar kraju. Dopiero w 2000 roku hegemonia tej drużyny została przerwana, a zwycięzcą Primera Divisio został zespół Inter D’Escaldes. W kolejnych latach najczęściej zwyciężał zespół Santa Coloma i to właśnie ten klub ma na koncie najwięcej tytułów mistrza kraju.

Europejskie puchary

Debiut klubów z Andory w europejskich pucharach miał miejsce jesienią 1998 roku. Ówczesny mistrz kraju, CE Principat, wystartował w rozgrywkach Pucharu UEFA. Jako pierwszego rywala klubu z górskiego księstwa los wskazał węgierski Ferencvaros Budapest. Węgrzy nie mieli litości, sześć razy pokonując bramkarza ekipy Principat i nie tracąc żadnej bramki. W rewanżu byli jeszcze skuteczniejsi, bo strzelili aż osiem bramek, ale tym razem dla zespołu mistrza Andory gola strzelił w 24. minucie Pasqui. To był historyczny, bo pierwszy gol dla klubu z księstwa w europejskich pucharach.

Rok później ten sam zespół znów wystartował w Pucharze UEFA. Tym razem rywalem był norweski Viking Stavanger, który zafundował Andorczykom prawdziwy horror, pokonując ich 7:0 i 11:0. Niewiele lepiej było rok później, kiedy to Constel.lacio Esportiva zmierzył się z hiszpańskim Rayo Vallecano, które rozgromiło mistrza Andory 10:0 i 6:0. Don Pernil Santa Coloma w roku 2001 przegrał zaledwie 0:1 z Partizanem Belgrad, by w rewanżu doznać klęski w rozmiarach 1:7. Następnie FC Encamp uległ Zenitowi St. Petersburg 0:5 i 0:8. Santa Coloma w swoim drugim występie musiała uznać wyższość duńskiego Esbjerga, przegrywając 0:5 i 1:4, a w kolejnym uległa zespołowi Maxima Modrica w rozmiarach 0:1 i 0:3.

Jak się okazało, nauka w meczach z silniejszymi rywalami nie poszła w las. W 2007 roku w rozgrywkach Pucharu UEFA skazywany na pożarcie klub Don Pernil Santa Coloma pokonał na własnym stadionie izraelski Maccabi Tel Awiw po bramce Fernandeza. Andorczykom nie udało się awansować, bo w rewanżu ulegli ekipie ze stolicy Izraela 0:4, ale zwycięstwo w pierwszym spotkaniu było historycznym sukcesem w andorskiej piłce klubowej.

Andora: podstawowe informacje

Stolica: Andora la Vella
Waluta: euro
Język oficjalny: kataloński
Ustrój polityczny: monarchia konstytucyjna
Religia: katolicyzm
Powierzchnia: 468km2
Liczba ludności:  83137

Piłkarskie rekordy

Najwięcej występów w reprezentacji: Oscar Sonejee  – 83
Najwięcej bramek w reprezentacji: Ildefons Lima  – 7
Miejsce w rankingu FIFA: 201
Międzynarodowy debiut: Andora – Estonia 1:6 (Andora  1996)
Najwyższe zwycięstwo: Andora – Białoruś 2:0 (Andora 2000)
Andora – Albania 2:0 (Andora 2002)
Najwyższe porażka: Czechy – Andora 8:1 (Liberec 2005)
Chorwacja – Andora 7:0 (Tallinn 1928)

5 – Santa Coloma
3 – CE Principat
2 – Granvalira Encamp, Ranger’s Venecia, UE Saint Julia
1 – Inter D’Escaldes

Andora Tam też kopią UE Santa Coloma