Puchar Konfederacji to międzynarodowy turniej piłkarski organizowany od 1997 roku pod patronatem FIFA. Bierze w nim udział 8 drużyn narodowych. Są to zwycięzcy mistrzostw kontynentalnych (UEFA, CONCACAF, CAF, AFC, CONMEDOL, OFC); dwa pozostałe miejsca przypadają mistrzom świata i gospodarzom. Aktualnie turniej rozgrywany jest co cztery lata, aczkolwiek dopuszcza się wyjątki od tej zasady. Od 2001 roku turniej traktowany jest nieoficjalnie jako próba generalna przed rozgrywanym w kolejnym roku Mundialem.
W tym roku turniej rozegrany zostanie od 14 do 28 czerwca w Republice Południowej Afryki, czyli w kraju gospodarza przyszłorocznych mistrzostw świata. Wezmą w nim udział: RPA, Włochy, Hiszpania, Brazylia, USA, Irak, Egipt i Nowa Zelandia. Mecze rozegrane zostaną na czterech stadionach: Free State Stadium w Bloemfontein, Eblis Part Stadium w Johannesburgu, Loftus Versfeld Stadium w Pretorii i Royal Bafokeng Stadium w Rustenburgu. Reprezentacje zagrają w dwóch grupach, z których dwie awansują do półfinałów. Do grupy A trafiły RPA, Irak, Nowa Zelandia i Hiszpania, w grupie B grać będą USA, Włochy, Brazylia i Egipt.
Historia Pucharu Konfederacji
Puchar Konfederacji rozgrywany jest od 1992 roku. Pierwsza edycja odbyła się w Arabii Saudyjskiej. Wówczas rozgrywki te nazywano turniejem Króla Fahda. W latach 1992-2005 turniej organizowany był nieregularnie co 2-3 lata. Pierwsze 2 edycje w Arabii Saudyjskiej w 1992 i 95 roku zakończyły się zwycięstwem kolejno Argentyny i Danii. W finale w 1995 roku Dania spotkała się z triumfatorem poprzedniej edycji i wygrała 2:0. W 1997 puchar po raz ostatni rozegrany został w Arabii Saudyjskiej. W meczu finałowym Brazylia pokonała 6:0 Australię. Wówczas oficjalny patronat nad turniejem przejęła FIFA i od tej pory ona decydowała o miejscu rozgrywania pucharu, a ranga turnieju przybrała na znaczeniu. W 1999 roku turniej zorganizował Meksyk i to on zdobył pierwsze miejsce na podium. Zdobywca okazał się po raz pierwszy lepszy od 8 innych zespołów. W finale Meksyk na oczach 110 tys. widzów pokonał po pasjonującym meczu Brazylię 4:3. Średnia liczba widzów wyniosła 61 tys.
W 2001 po raz pierwszy potraktowano Puchar Konfederacji jako próbę generalną przed Mistrzostwami Świata. Turniej rozegrano w Korei i Japonii. Obok gospodarzy w turnieju brały udział: Francja, Australia, Meksyk, Brazylia, Kamerun i Kanada. Z dwóch grup do półfinałów awansowały Francja i Australia, a także Japonia i Brazylia. Do finału dostała się reprezentacja Japonii, pokonując 1:0 Australię, i Francja, która wygrała 2:1 z Brazylią. W wielkim finale ówcześni mistrzowie świata na oczach 66 000 widzów pokonali gospodarzy 1:0 po bramce Patricka Vieiry.
W 2003 roku, odchodząc od zasady czterech lat, rozegrano kolejną edycję, tym razem we Francji. W turnieju zagrały: Brazylia, Kamerun, Kolumbia, Japonia, Nowa Zelandia, Turcja i USA, a także Francja jako gospodarze. Arenami meczów były Stade de France w Saint Denis, Stade Gerland w Lyonie i Geoffroy-Guicherd w Saint-Étienne. W finale zmierzyli się Francja i Kamerun, wygrali gospodarze, ale mecz rozegrany był w atmosferze zadumy po śmierci Marc-Vivien Foé, kameruńskiego piłkarza, który zasłabł podczas półfinałowego meczu Kamerunu z Kolumbią. Zdobywca zwycięskiej bramki, Therry Henry, a także kapitan zespołu Tricolores, Marcel Desailly, zadedykował trofeum zmarłemu zawodnikowi Manchesteru City.
W 2005, na rok przed Weltmeisterschaft w 2006 roku, Puchar Konfederacji zawitał w Niemczech. Na pięciu stadionach – w Frankfurcie, Kolonii, Hanowerze, Lipsku i Norymberdze – rozegrano 16 meczów. Do finału we Frankfurcie awansowały Brazylia i Argentyna; wygrała 4:1 Brazylia. W meczu o trzecie miejsce gospodarze pokonali Meksyk 4:3.
Opracował: Tomasz Ocicki
