Manita Realu Madryt

Real Madryt przystąpił do tego spotkania, znając już oczywiście wynik meczu Barcelony ze Sportingiem Gijon, wygrany 3:1 przez „Blaugranę”, więc inny wynik niż komplet punktów „Los Merengues” nie wchodził w grę. Trener Mauricio Pochettino desygnował do gry najsilniejszą możliwą jedenastkę, podobnie zresztą postąpił Jose Mourinho – nie mogli zagrać kontuzjowani Benzema, Di Maria i Coentrao, a w ich miejsce pojawili się Higuain, Khedira i Carvalho. Bilans spotkań dla trenera Espanyolu przed tym pojedynkiem był bezlitosny – sześć meczów, sześć porażek, w bramkach 0:16. Przed spotkaniem doszło jeszcze do ceremonii na środku boiska – koszykarze Realu Madryt zaprezentowali Puchar Króla zdobyty po finale z Barceloną.

Gospodarze już w pierwszej minucie zdołali umieścić piłkę w siatce, ale Higuain był na pozycji spalonej. Pierwszych kilkanaście minut to przygniatająca przewaga Realu, a jedyną szansą Espanyolu był strzał Romarica zza pola karnego, kiedy piłka ledwo co dotoczyła się do linii końcowej obok bramki Casillasa. Akcje „Los Blancos” wchodziły w obronę gospodarzy jak rozgrzany nóż w masło i tylko kwestią czasu pozostawało, kiedy padnie pierwszy gol. Kibice musieli czekać na niego do 22. minuty, kiedy to po koszmarnych błędach całej defensywy Espanyolu piłkę na 25. metrze przejął Oezil, odegrał do Higuaina, a ten przy biernej postawie defensorów podał do Ronaldo, który nie miał żadnych problemów z pokonaniem Casilli i płaskim strzałem posłał piłkę obok bezradnego bramkarza, zdobywając swoją 30. bramkę w lidze. Siedzący na ławce rezerwowych Mourinho nawet nie wstał i z obojętnością patrzył na prowadzenie swojej drużyny. Dość szybko Espanyol mógł wyrównać, a wszystko za sprawą Carvalho, który niefrasobliwie za lekko odegrał piłkę do Casillasa i gdyby Alvarez lepiej opanował piłkę, zapewne trafiłby do pustej siatki, a tak wyszedł z nią za linię końcową i skończyło się na strachu.

Obie drużyny dążyły do zdobycia kolejnych goli, a szczególnie groźny w tym był Coutinho, który kilkoma błyskotliwymi akcjami był bardzo blisko doprowadzenia do remisu, ale jego zagrań nie odczytywali koledzy z zespołu, więc w 38. minucie postanowił samemu uderzyć i jego strzał z najwyższym trudem odbił Casillas. Minutę później było już 2:0. Po koronkowej akcji, którą gracze Espanyolu kilkukrotnie próbowali przerwać faulami, piłka przebyła drogę Oezil – Ronaldo – Oezil – Khedira, a Niemiec wbiegł z futbolówką w pole karne i pewnym strzałem tuż obok słupka nie dał szans Casilli na skuteczną interwencję. Trudno powiedzieć, jakim cudem Real do przerwy nie prowadził 3:0, ponieważ w akcji na lewym skrzydle w doliczonym czasie gry pierwszej połowy Ronaldo odegrał piłkę prosto na nogę Higuaina, który mając przed sobą wolną bramkę i leżącego bramkarza… trafił w bramkarza. Sekundy później strzał Ronaldo odbił Casilla, a piłka spadła na poprzeczkę i wyszła poza pole gry.

Do przerwy Real Madryt pewnie i zasłużenie wygrywał z Espanyolem 2:0, który zwyczajnie nie miał argumentów, by rywalizować z liderem. Gdyby lepiej w kluczowych momentach zachował się Higuain, prowadzenie byłoby jeszcze wyższe. W przerwie boisko opuścił jeden ze słabszych elementów układanki Mourinho, Carvalho, który będzie pauzował w następnej kolejce za nadmiar żółtych kartek, a jego miejsce zajął Varane. Inną ciekawostką było to, komu udało się uratować punkt na Santiago Bernabeu, przegrywając do przerwy 0:2. Był to Athletic Bilbao, który zremisował 2:2, a było to… 19 października 1969 roku. To nie napawało graczy Espanyolu optymizmem, i całkiem słusznie, ponieważ już minutę po wznowieniu gry Real zdobył trzeciego gola. Lewym skrzydłem urwał się Kaka, wbiegł w pole karne, idealnie dograł do wybiegającego Higuaina, a Argentyńczyk nie mógł w tej sytuacji chybić i posłał piłkę do siatki nad Casillą. Dla napastnika był to pierwszy gol od prawie dwóch miesięcy.

Na nic zdały się dwie zmiany, jakich w przerwie dokonał Pochettino, Espanyol bowiem wciąż grał beznadziejnie. W 58. minucie Ronaldo pozazdrościł chyba Higuainowi miana największego pudła meczu i po zgraniu Argentyńczyka, mając przed sobą tylko Casillę, trafił właśnie w bramkarza. Chwilę później do trzeciej zmiany został zmuszony Pochettino, który zdjął kontuzjowanego Rodrigueza, a piłkarze Espanyolu zaczęli powoli z trwogą patrzeć na czas, jaki jeszcze pozostał do końca spotkania. Ich obawy nie były przesadzone, ponieważ w 66. minucie kolegom pozazdrościł Kaka i po odegraniu Higuaina wbiegł spokojnie w pole karne z prawej strony i, nic nie robiąc sobie z obecności obrońców, posłał piłkę obok Casilli i umieścił ją tuż przy dalszym słupku. Trzy minuty później mogła już być manita, ale kapitalnego podania Oezila nie wykorzystał Ronaldo, który posłał piłkę tuż nad poprzeczką. Gdyby Portugalczyk miał dziś lepszą skuteczność, sam mógłby zdobyć hattricka. Po czwartym golu trybuny zaczęły chóralnie śpiewać, a niesiony dopingiem Real zaczął grać już dużo bardziej efektownie.

Pomimo wysokiego prowadzenia, Realowi nie sposób było odmówić profesjonalizmu, jego gra była bowiem o kilka klas lepsza od gry rywala i wcale nie byłoby nadużyciem powiedzenie, że Espanyol praktycznie tego wieczora nie istniał. Na potwierdzenie tych słów wystarczy sytuacja z 78. minuty. Kaka dostał piłkę na lewej stronie, niemal nieatakowany przez nikogo spokojnie odegrał piłkę do Higuaina, a ten, nie mając żadnego obrońcy obok, posłał piłkę w okienko bramki Casilli i manita stała się faktem. Minutę później Argentyńczyk mógł już skompletować hattricka, ale jego strzał z kilkunastu metrów dobrze nogą odbił Casilla, którego w tym spotkaniu spotkał podobny los, co Diego Alvesa w spotkaniu z Barceloną – mimo iż puścił aż pięć goli, to i tak był najlepszym graczem swojej drużyny. W 81. minucie Espanyol oddał pierwszy groźny strzał na bramkę Casillasa, ale uderzenie Sergio Garcii poleciało obok słupka.

Wysoki pressing sprawiał, że Espanyol nie miał w tym spotkaniu praktycznie żadnych okazji, a Casillas był bezrobotny. Co innego jego vis-a-vis, który w 89. minucie po raz kolejny uratował swój zespół. Lewą stroną po raz n-ty urwał się Ronaldo i odegrał do lepiej ustawionego Moraty, ale jego uderzenie na rzut rożny sparował Casilla. Po jednostronnym widowisku Real Madryt bez żadnych problemów rozbił Espanyol 5:0 i ponownie odzyskał dziesięciopunktową przewagę nad Barceloną. Podopieczni Jose Mourinho byli o kilka klas lepsi, a na pewno załamany może być Mauricio Pochettino, którego bilans meczów z Realem jako szkoleniowcem wynosi obecnie siedem spotkań, siedem porażek i bilans bramek 0:21. Real Madryt po raz kolejny w tym sezonie pokazał, że nie ma litości dla rywali.

Espanyol Barcelona Real Madryt