Futbol jest wielki: Bohater drugiego planu

Xavier Hernandéz Creus urodził się 29 lat temu w Terrasie, mieście w północno-wschodniej Hiszpanii, będącym zespołem miejskim Barcelony – stolicy Katalonii. Nic więc dziwnego, że losy znanego dziś jako Xavi piłkarza zawsze związane były z katalońskim gigantem – FC Barceloną.

Kariera klubowa

Już w wieku jedenastu lat nieprzeciętne umiejętności młodego piłkarza zostały dostrzeżone przez jego rodziców, którzy zapisali syna do szkółki Barcelony. Bardzo szybko stał się filarem drużyny juniorów, a już w sezonie 97/98 został piłkarzem ekipy rezerw Barcelony B, która awansowała wówczas do Segunda Division. W 1998 roku zadebiutował w pierwszej drużynie Barcelony w spotkaniu Pucharu Króla z Majorką, zdobywając bramkę.

Sezon 1998/99 to już regularna gra Xaviego w pierwszym zespole Barcelony, kiedy to kataloński klub zdobył mistrzostwo Hiszpanii. Rok później tak dobrze zastąpił kontuzjowanego Pepa Guardiolę, że kiedy obecny trener Barcelony zdecydował, po siedemnastu latach występów w barwach „Blaugrany”, przenieść się do Brescii Calcio, Xavi został jego następcą na pozycji środkowego pomocnika. Odtąd rozpoczęła się wielka i trwająca do dziś przygoda Xaviego z pierwszym zespołem „Dumy Katalonii”, którego podstawowej jedenastki niemalże nie opuszcza.

W sezonach 2001/02, 02/03 i 03/04 Xavi rozegrał w barwach Barcelony łącznie 100 spotkań, kreując grę swojego zespołu. Strzelił co prawda 10 bramek, ale większość goli to w dużej mierze jego zasługa, bowiem to właśnie wychowanek „Dumy Katalonii” obsługiwał swoich kolegów dokładnymi podaniami.

Tuż po przyjściu do klubu w 2003 roku Joana Laporty, Barcelona zaczęła osiągać spore sukcesy. Na Camp Nou pojawili się m.in. Deco, Samuel Eto’o, Ludovic Giuly i Ronaldinho. W 2005 roku pierwszym efektem wzmocnień i przebudowy klubu, było mistrzostwo i Superpuchar Hiszpanii. Niemały wkład w ten tryumf miał Xavi. Najlepszy rok miał jednak dopiero nadejść. W sezonie 2006/07 grająca nieziemski futbol Barcelona zdobyła nie tylko mistrzostwo ligi, ale i po raz drugi w historii Puchar Europy, pokonując w finale na Stade de France Arsenal Londyn 2:1. Xavi w tym sezonie rozegrał co prawda nieco mniej meczów (m.in. przez kontuzję), ale i tak nie został do końca zapamiętany, bowiem praktycznie cały zespół przyćmiła najjaśniej błyszcząca gwiazda – Ronaldinho. Na sukcesy musiał pracować też ktoś z tyłu, a Xaviego można było zdecydowanie uznać bohaterem drugiego planu. Warto wspomnieć, że był wówczas drugim kapitanem Barcy.

Kolejne dwa sezony to już zdecydowanie gorsza forma drużyny ze stolicy Katalonii, cały zespół nie grał najlepiej. Xavi był jednak jednym z niewielu, którzy przynajmniej próbowali coś robić. Łącznie w lidze zagrał 70 spotkań, strzelając 10 bramek. Zmiany były konieczne, a nowym szkoleniowcem klubu został jeden z piłkarskich idolów Xaviego – Josep Guardiola.

Kariera reprezentacyjna

Już w 2000 roku Xavi zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Hiszpanii. Wcześniej przez wiele lat występował w młodzieżowych reprezentacjach, biorąc udział w międzynarodowych turniejach. Ale właśnie od 15 listopada 2000 roku i starcia Hiszpanów z Holendrami rozpoczęła się przygoda Xaviego z dorosłą reprezentacją. Od tamtego czasu pomocnik Barcelony regularnie występuje w hiszpańskim składzie. W 2006 roku Luis Aragonés zabrał go do Niemiec na MŚ, choć wtedy Xavi miał problemy ze zdrowiem i nie był w najlepszej formie. Ówczesny szkoleniowiec Hiszpanów powiedział wtedy: „Ludzie mówią, że ryzykownie jest brać Xaviego ze sobą, ale ja mówię, że szaleństwem jest zostawić go w domu”. Powołanie Xaviego opłaciło się, bowiem pomocnik Barcelony był wyróżniająca się postacią turnieju, wybrano go graczem meczu z Ukrainą, ale ostatecznie Hiszpanie odpadli w spotkaniu z Francją.

Na Euro 2008 Xaviego zobaczył cały świat. Właściwie dopiero wtedy wielu dostrzegło jego wielkie umiejętności. Zazwyczaj piłkarz ten był w cieniu swoich kolegów, natomiast w Austrii i Szwajcarii wraz z Iniestą kreował grę swojej reprezentacji. Zdobył gola otwierającego wynik spotkania z Rosją w półfinale ME (0:3). W finale Hiszpanie pokonali Niemców, a Xavi został zasłużenie wybrany graczem turnieju.

Gol Xaviego w spotkaniu z Rosją:

Nowy szkoleniowiec reprezentacji Hiszpanii Vicente Del Bosque również korzysta z usług Xaviego w eliminacjach MŚ 2010, a ten odpłaca mu dobrą grą i bramkami, jak to było np. w meczu z Estonią (3:0), kiedy Xavi zdobył dwa gole.

Ten sezon również należy do niego, Barcelona gra świetny futbol, a Xavi jest jednym z filarów zespołu. Jak dotąd w 23 meczach ligowych zdobył 4 bramki, dorzucając ponadto kilka trafień na arenie europejskiej. Ostatnio Xavi przedłużył kontrakt z FC Barceloną do 2014 roku. – Nie wiem, kiedy zakończę karierę w Barcelonie. Może będę grał nawet w wieku czterdziestu lat – powiedział po podpisaniu nowej umowy.

Xavi Hernandez to fenomen. Przez 9 lat prezentował bardzo wysokim poziom w jednym klubie. Miał właściwie tylko dwa słabsze sezony, a poza tym cały czas pokazuje wielką piłkarską klasę. Cules (kibice Barcelony) wręcz go kochają. Mimo wielu ofert (w tym propozycja lukratywnego kontraktu z Manchesterem United w 2008 roku), Xavi nadal wykazuje się wielkim przywiązaniem do barw klubowych, mówiąc, że chce na Camp Nou zakończyć karierę.

Nigdy nie „gwiazdorzy”, zawsze skromnie pracuje na sukcesy i klubu, i reprezentacji. Może dlatego jest tak cenionym i poważanym zawodnikiem. Kiedyś bohater drugiego planu, dziś dzięki determinacji, pasji i wielkiej pracy wyszedł z cienia swoich kolegów, stając się czołową postacią Barcelony. Ostatnio był nominowany do tytułu najlepszego piłkarza 2008 roku w plebiscycie FIFA. Ostatecznie zwyciężył Cristiano Ronaldo, ale jeśli Xavi będzie nadal tak pracował, to i on wkrótce otrzyma taką nagrodę, czego serdecznie mu życzymy!

Kompilacja najlepszych goli i zagrań Xaviego:

Ciekawostki i życie prywatne

Dziewczyna Xaviego ma na imię Anna. Piłkarz mówi, że jest ona jedyną osobą, z którą chciałby zostać na bezludnej wyspie. Jego mama nazywa się Maria-Merce, ma brata Alexa i młodszą siostrę o imieniu Adriana. Ponadto posiada psa Truxa, a jego najlepszym przyjacielem jest bramkarz Realu Madryt i kolega z reprezentacji – Iker Casillas. Piłkarskimi idolami Xaviego są Pep Guardiola, Bernd Schuster i Fernando Redondo. Jego ulubionymi wykonawcami muzycznymi są Springsteen i Bryan Adams, ale ulubiona piosenka to utwór „Losing my religion” grupy REM. Używa wody kolońskiej Utlizo la Clinique Happy i kocha czekoladę.